Nie wstydzę się

Opinie czytelników

Książka „I Am Not Ashamed” opowiada burzliwą historię życia Barbary Payton, hollywoodzkiej gwiazdy, której wzlot i upadek naznaczony jest autodestrukcyjnym zachowaniem, alkoholizmem i związkami o charakterze transakcyjnym. Recenzje podkreślają dwoistość książki, która jest zarówno wciągającym, jak i tragicznym opisem jej życia, często opisywanym jako guilty pleasure pomimo mrocznych tematów.

Wielu recenzentów uznało książkę za fascynującą, wciągającą i autentyczną lekturę, która oferuje wgląd w życie niespokojnej ikony Hollywood. Niektórzy docenili surowość i szczerość narracji Payton, która oddaje jej doświadczenia z uderzającą wyrazistością. Pojawiły się również pozytywne wzmianki na temat refleksji ghostwritera i kontekstu kulturowego, który zapewnia o starym Hollywood.

Krytycy zwracali uwagę na nieścisłości i wątpliwą wiarygodność autobiografii, ponieważ została ona napisana przez dziennikarza tabloidu. Przedstawienie Paytona jako autodestrukcyjnego i moralnie dwuznacznego sprawiło, że niektórzy czytelnicy poczuli się zaniepokojeni. Dodatkowo, książka jest postrzegana jako pozbawiona podnoszących na duchu elementów, ze scenami imprez i seksualnymi eskapadami przyćmiewającymi głębsze tematy i prawdziwe relacje.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Am Not Ashamed

Zawartość książki:

Literatura faktu. Pamiętnik. Film. Studia kobiece. I AM NOT ASHAMED, opublikowana po raz pierwszy w 1963 roku, to absurdalna opowieść o niepokojącym upadku zapomnianej gwiazdy filmowej.

Kiedy obskurny dziennikarz Leo Guild przybył do hollywoodzkiego mieszkania Barbary Payton, był zaskoczony, gdy odkrył, że trzydziestopięcioletnia była aktorka pracuje jako prostytutka, aby wesprzeć swoje uzależnienie od alkoholu. Przyniósł jej skrzynki taniego wina, włączył magnetofon, a ona zaczęła mówić...

Surrealistyczny i często przygnębiający, I AM NOT ASHAMED jest anty-pamiętnikiem: gdy Payton ujawnia intymne momenty swojego życia, zsuwa się w dół i w dół tunelu swoich wspomnień i obserwuje swoje życie w odrętwiałym przerażeniu. Nie mogąc dojść do siebie ani dokonać żadnych zmian, Payton pozostaje zamknięta w podziwie dla swojej krótkiej hollywoodzkiej sławy.

Samozwańcza oszustka w wyspecjalizowanych dziedzinach życia, Payton jest patologicznie autodestrukcyjna. Jej ulubionym tematem są mężczyźni - jak ich wykorzystywała, by osiągnąć sukces i jak oni wykorzystywali ją. W swojej dziwacznej szczerości I AM NOT ASHAMED wpisuje się w autobiograficzną tradycję filmów Jacka Blacka You Can't Win i Liz Renay My Face for the World to See oraz literacką tradycję „Notatek z podziemia” Fiodora Dostojewskiego i „Ćpuna” Williama S. Burroughsa.