Nie śpiewamy już dla ptaków: Poemat o I wojnie światowej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

We No More Sang for the Bird: A Poem of World War I

Zawartość książki:

Książka poetycka Daniela Weeksa We No More Sang for the Bird, nazwana tak od ostatniego enigmatycznego zdania poety Edwarda Thomasa zapisanego w jego dzienniku przed śmiercią, opowiada wstrząsającą historię pięciu brytyjskich poetów z różnych środowisk - Ruperta Brooke'a, T. E. Hulme'a, Wilfreda Owena, Thomasa i Isaaca Rosenberga - z których wszyscy zgłosili się na ochotnika do służby w swoim kraju podczas I wojny światowej i zginęli w tej służbie. Długi poemat otwierający, lirycznie oddany współczesny epos, i sześć towarzyszących mu hymnów na temat procesu czytania o krótkim życiu tych pięciu poetów, stanowią medytację nad naturą tragedii, brutalnością współczesnej wojny, naszym własnym miejscem w historii i odkupieńczą wartością poezji.

Homer powstał z podziemi, by napisać ten epicki pean na cześć poetów I wojny światowej, ale zaraz! To Daniel Weeks ożywił Ruperta Brooke'a, T.E. Hulme'a, Wilfreda Owensa, Edwarda Thomasa i Isaaca Rosenberga. Bezpośredniość, obrazy i muzyka We No More Sang for the Bird są tak przeszywające, że stajemy się tymi żołnierzami, intymnie dzieląc ich pasje, lęki i pragnienia.

To trójwymiarowa podróż w czasie i przestrzeni. Dzięki szerokiemu zakresowi historii i literatury przewyższa suche teksty o wojnie, która miała zakończyć wszystkie wojny. To arcydzieło muzyka jazzowego, synkopujące nuty polityczne i osobiste. Poeci I wojny światowej zostali uciszeni. W tym tour de force Daniel Weeks podejmuje ich pieśń.

-Zuzanna Rich, autorka SHOUT! Poetry for Suffrage.

Podobnie jak Siegfried Sassoon czytający wiersze młodszego Wilfreda Owena, "traktując / słowa poważnie nawet po wojnie, / zauważając muzykę, którą tworzyły", Dan Weeks również czytał wiersze Owena, a także Ruperta Brooke'a, T.E. Hulme'a, Edwarda Thomasa i Isaaca Rosenberga, głęboko i namiętnie, tworząc własny poemat, epopeję I wojny światowej skupioną na poetach uwikłanych w jej krew i "matczyne błoto". Ten ambitny, biograficzny, naukowy i wspaniale wykonany poemat ukazuje Wielką Wojnę z ich perspektywy: "My / byliśmy małymi bogami, (Brooke) rozmyślał, / z nosem wtulonym w Webstera lub Donne'a / zanim zwrócił się ku miękkim otarciom / angielskiego słońca". We No More Sang for the Bird jest wielkim osiągnięciem.

-Michael Waters, autor Caw

Co sprawiło, że niektórzy z najbardziej utalentowanych poetów i myślicieli początku XX wieku poświęcili się "katastrofalnej wojnie", "szukali sztuki / w żwirze i surowości", wybierali okopy zamiast zdań, krew zamiast atramentu? Czy była to miłość, duma, obowiązek, potrzeba ochrony języka ojczystego, pociąg do nieśmiertelności i świadomość, że "wojna potrzebowała swojego Homera, / swojego Whitmana, kogoś, kto nada sens / bezsensownym rzeczom"? W We No More Sang for the Bird Dan Weeks uświadamia nam niemożność znalezienia jednej odpowiedzi i w rytmach pełnych wykwintnej werwy i elegancji prezentuje nam tour de force. Starannie zbadany i odważny w swoim empatycznym zasięgu, zbiór ten czyta się jak odę, hymn i olśniewającą historyczną retelling".

-Mihaela Moscaliuc, autorka Cemetery Ink.