Nie pchaj rzeki

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszankę pozytywnych i krytycznych recenzji, z których wiele doceniło wnikliwe refleksje na temat psychoterapii, rozwoju osobistego i doświadczenia autora z terapią Gestalt. Jednak niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za niezręczny, a niektóre sekcje za przestarzałe lub chaotyczne.

Czytelnicy chwalili książkę za głęboki wgląd w psychologię i duchowość, osobistą i pouczającą narrację oraz zdolność do wywoływania nostalgii i radości. Wielu uznało doświadczenia życiowe i refleksje autora za cenne, a niektórzy nazwali ją lekturą obowiązkową dla rozwoju osobistego.

Krytycy zauważyli, że styl pisania może być niezręczny i przestarzały, a niektóre sekcje mogą być chaotyczne lub rozwlekłe. Kilku czytelników wyraziło rozczarowanie włączeniem dłuższych historii, które uznali za nudne lub nieistotne, a niektórzy uważali, że książka nie spełniła ich oczekiwań.

(na podstawie 24 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Push the River

Zawartość książki:

Klasyczna praca z lat siedemdziesiątych - od dawna niedostępna - teraz dostępna w nowym wydaniu GJP, które zawiera wszystkie oryginalne kaligraficzne ilustracje autorki oraz nowe zdjęcia społeczności Gestalt, którą założyła na ranczu w Utah wkrótce po opublikowaniu książki.

Uznawana za klasykę przez tysiące osób w społeczności terapii Gestalt i poza nią, książka jest osobistym opisem badań Stevens nad terapią Gestalt, buddyzmem zen, filozofią J. Krishnamurtiego i praktykami religijnymi Indian amerykańskich w celu pogłębienia i poszerzenia osobistego doświadczenia i pracy nad trudnościami.

W tym autobiograficznym dzienniku autor zastanawia się nad trzymiesięcznym okresem współpracy z Fritzem Perlsem w kanadyjskim Instytucie Gestalt w 1969 roku i omawia, w jaki sposób te inne filozofie integrują się z ulepszoną terapią Gestalt.