Nie można się zgubić w Kapsztadzie

Opinie czytelników

Recenzje zbioru opowiadań Zoe Wicomb podkreślają jej mistrzowskie pisarstwo i zniuansowaną eksplorację złożonych tematów, takich jak rasa, klasa i płeć w RPA w czasach apartheidu. Podczas gdy wielu chwali poetycki styl i głębię narracji, niektórzy czytelnicy uważają, że format połączonych historii i winiet jest mniej wciągający, co prowadzi do mieszanych uczuć co do ogólnego wpływu książki.

⬤ Mistrzowskie i oszałamiające pisarstwo
⬤ głęboko eksploruje tematy rasy, klasy i płci
⬤ bogate szczegóły i subtelność w odniesieniu do Apartheidu
⬤ niektóre historie są bardzo wciągające i prowokujące do myślenia.

⬤ Niespójność w jakości historii
⬤ niektórzy czytelnicy uznali format krótkich, powiązanych ze sobą historii za mniej interesujący
⬤ niektóre aspekty były postrzegane jako niejasne i wymagające więcej wyjaśnień
⬤ nie wszyscy czytelnicy uznali treść za wciągającą.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

You Can't Get Lost in Cape Town

Zawartość książki:

W tej przejmującej powieści - chwalonej przez Toni Morrison jako „uwodzicielska, błyskotliwa i cenna” - Zo Wicomb opisuje trwającą całe życie walkę kobiety z tożsamością w Republice Południowej Afryki czasów apartheidu.

Córka „kolorowych” rodziców z wiejskich terenów RPA, Frieda Shenton jest uczona naśladowania białych: mówienia standardowym angielskim, prostowania włosów i robienia czegoś więcej niż, jak instruuje jej ojciec, „wyrzucania prania madam”. Będąc świadomą siebie i otyłą nastolatką, Frieda zostaje wysłana, aby jako jedna z pierwszych zintegrować prestiżową anglikańską szkołę średnią w Kapsztadzie. Tutaj odkrywa miasto, w którym linie rasowe są tak ściśle wytyczone, że niemożliwe jest wyjście poza swoje miejsce.

Kiedy Frieda wraca do Kapsztadu po ponad dekadzie spędzonej w Anglii, znajduje się w samym środku gwałtownie zbuntowanego miasta - pozornie wciąż bez miejsca dla niej. Dopiero gdy Frieda zbiera się na odwagę, by opowiedzieć swoje „straszne historie”, zaczyna odnajdywać się w świecie, w którym zawsze czuła się jak na wygnaniu.

W książce You Can't Get Lost in Cape Town laureatka nagrody Windham Campbell, Zo Wicomb, potwierdza swoją pozycję jednej z największych współczesnych pisarek w RPA, ukazując czytelnikom „ponure, ale mądre spojrzenie na ludzi i południowoafrykański świat” (The Wall Street Journal).