Ocena:
Autobiografia Jacka Blacka, „You Can't Win”, stanowi porywającą, szczerą relację z jego życia jako włamywacza i włóczęgi na początku XX wieku. Oferuje cenny wgląd w kulturę przestępczości i zmagania zmarginalizowanych w tamtej epoce. Narracja łączy w sobie humor i powagę, szczegółowo opisując przygody i nieszczęścia Blacka w prostym, ale wciągającym stylu. Krytycy chwalą jej historyczne znaczenie, emocjonalną głębię i wciągającą fabułę, choć niektórzy uznali ją za monotonną i ciężką od nieszczęścia.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ zapewnia żywą historyczną perspektywę na przestępczość i życie włóczęgów z początku XX wieku
⬤ łączy humor i poważne tematy
⬤ oferuje wgląd w system sprawiedliwości i reformę więziennictwa
⬤ wciągająca i łatwa w czytaniu
⬤ ma znaczący oddźwięk emocjonalny
⬤ opisuje „zagubioną” część amerykańskiej literatury.
⬤ narracja może być uważana za ponurą i nieustępliwą w przedstawianiu nędzy
⬤ przestarzały slang może być mylący bez słowniczka
⬤ brakuje szczegółowego kontekstu historycznego na osi czasu
⬤ niektórzy czytelnicy uważają prozę za surową i trudną do przebrnięcia
⬤ niektóre wydania mogą mieć problemy z jakością, takie jak błędy typograficzne.
(na podstawie 131 opinii czytelników)
You Can't Win, Complete and Unabridged by Jack Black
Mam na koncie zbyt wiele napadów, włamań i kradzieży, by je sobie przypominać. Wszelkiego rodzaju przestępstwa przeciwko mieniu.
Aresztowania, procesy, uniewinnienia, wyroki skazujące, ucieczki. W tle widzę cztery zakłady karne. Więzienia okręgowe, przytułki, więzienia miejskie, koszary policji górskiej, lochy, izolatki, chleb i wodę, wieszanie, brutalne chłosty i morderczy kaftan bezpieczeństwa.
Widzę chmielowe stragany, winiarnie, złodziejskie kurorty i żebracze meliny. Przestępstwo, po którym następuje szybka zemsta w takiej czy innej formie.
Wypiłem bardzo niewiele kieliszków wina podczas podróży tą trasą. Rzadko widziałem uśmiechającą się kobietę i rzadko słyszałem piosenkę.
Przez te dwadzieścia pięć lat przeżyłem wszystkie te rzeczy i zamierzam o nich napisać. I napiszę o nich tak, jak je odebrałem - z uśmiechem.
