Nie możemy uczyć tego, czego nie wiemy

Opinie czytelników

Książka przedstawia ważne spostrzeżenia dla białych nauczycieli na temat tego, jak lepiej służyć kolorowym uczniom, choć niektóre recenzje krytykują ją za to, że jest postrzegana jako zadufana lub dzieląca.

Książka jest wnikliwa i zachęca nauczycieli do refleksji nad swoją tożsamością i metodami nauczania. Czytelnicy uważają ją za niezbędną do poprawy praktyk edukacyjnych i wspierania inkluzywności. Wielu uważa, że powinna być szeroko rozpowszechniana w szkołach, aby przynieść korzyści wszystkim nauczycielom.

Niektórzy recenzenci twierdzą, że książka wydaje się zadufana lub kaznodziejska, sugerując poczucie wyższości w tonie autora. Istnieją obawy, że może ona promować podziały i rasizm wśród młodszych uczniów, zamiast wspierać zrozumienie.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

We Can't Teach What We Don't Know

Zawartość książki:

Dla autora Gary'ego Howarda kwestie i pasje, które zapoczątkowały pisanie pierwszego wydania tej klasycznej już pracy, są dziś tak samo intensywne jak wtedy. W trzecim wydaniu Howard dokonuje przeglądu postępów, jakie poczyniliśmy w międzyczasie (na przykład pierwszy czarnoskóry prezydent w Białym Domu), a także braku postępów (wypatroszenie ustawy o prawach wyborczych z 1965 r., epidemia czarnoskórej młodzieży zabitej przez policję i utrzymywanie się różnic edukacyjnych opartych na rasie).

To nowe wydanie, opowiadające się za „pilną potrzebą chwili obecnej”, pogłębia dyskusję na temat rasy i sprawiedliwości społecznej w edukacji dzięki nowym i zaktualizowanym materiałom. Dostosowane do coraz bardziej zróżnicowanej populacji uczniów w naszym kraju, mówi o tym, co wiedzą dobrzy nauczyciele, co robią i jak przyjmują nauczanie wrażliwe kulturowo. Ten niezbędny tekst jest szeroko stosowany na kursach przygotowujących nauczycieli i w doskonaleniu zawodowym.

Nowość w trzecim wydaniu: Zmienione wprowadzenie, które umieszcza książkę w kontekście 50. rocznicy marszu na Waszyngton w 1963 roku.

Zaktualizowana analiza dominacji społecznej Białych, uwzględniająca Krytyczną Teorię Rasową i zastanawiająca się nad rasistowską reakcją na wybór naszego pierwszego czarnoskórego prezydenta. Bardziej szczegółowy model orientacji białej tożsamości, wprowadzający osobiste doświadczenia życiowe kilku współczesnych białych działaczy na rzecz sprawiedliwości rasowej. Nowa sekcja, „Białość reformy szkolnej”, pokazująca, w jaki sposób biała dominacja społeczna napędza większość korporacyjnego ruchu reformy szkolnej.

Bogatsza dyskusja na temat siedmiu zasad kulturowo odpowiedzialnego nauczania, czerpiąca lekcje z transformacyjnej pracy autora z okręgami szkolnymi w całym kraju. Rozszerzony przewodnik do refleksji i dyskusji autorstwa dwóch nauczycieli, którzy od wielu lat wykorzystują książkę w sesjach rozwoju zawodowego.