Ocena:

Książka Tamary Leitner „Don't Say a Thing” łączy w sobie prawdziwą zbrodnię z osobistymi wspomnieniami, szczegółowo opisując jej wieloletnie śledztwo w sprawie seryjnego gwałciciela, jednocześnie badając jej własne trudne relacje. Książka wyróżnia się głęboką empatią wobec ofiar i komentarzem na temat błędów systemu sprawiedliwości. Podczas gdy wielu recenzentów chwaliło emocjonalną głębię i wciągającą fabułę, niektórzy uważali, że podwójna narracja jest nieco chaotyczna, a ogólna struktura czasami myląca.
Zalety:⬤ Fascynująca i wciągająca fabuła
⬤ głęboka empatia dla ofiar
⬤ solidne dziennikarstwo śledcze
⬤ przekazuje ważne przesłania dotyczące bezpieczeństwa kobiet
⬤ emocjonalnie rezonujące
⬤ inspirujące tematy odporności i uzdrowienia.
⬤ Rozdrobniona struktura narracji
⬤ czasami myląca z wieloma postaciami i liniami czasowymi
⬤ może być zbyt długa lub powtarzalna
⬤ osobiste historie mogą odciągać uwagę od głównej narracji kryminalnej dla niektórych czytelników
⬤ niektórzy uznali, że osobista historia autora jest słabo rozwinięta lub nieodpowiednio zbadana.
(na podstawie 157 opinii czytelników)
Don't Say a Thing: A Predator, a Pursuit, and the Women Who Persevered
W mocnym pamiętniku o prawdziwych zbrodniach, nagrodzona Emmy dziennikarka szuka zamknięcia trwającej od dziesięcioleci serii zbrodni i uwolnienia się od własnych osobistych demonów.
W kwietniu 1999 roku reporterka Tamara Leitner obudziła się na aktywnym miejscu zbrodni przed swoim mieszkaniem w Arizonie. Jej sąsiad został zaatakowany seksualnie przez mężczyznę, który później został zidentyfikowany jako Claude Dean Hull II, seryjny gwałciciel, który przez dziesięciolecia unikał sprawiedliwości. Nowe tożsamości. Nowe stany. Nowe ofiary - ponad setka podejrzanych w całym kraju i tysiące innych pokrzywdzonych na niezliczone sposoby. Tamara zaczęła odczuwać dwudziestoletni przymus śledzenia śledztwa.
Musiała zakwestionować nieudany system. Musiała poznać kobiety, których życie zostało nieodwracalnie zmienione. Musiała też zmierzyć się ze źródłem swojej obsesji na punkcie Hulla i jego zbrodni.
Przeprowadzając wywiady, zaprzyjaźniając się i głęboko łącząc z ocalałymi z Hull, Tamara tworzy wyjątkową narrację o prawdziwych zbrodniach. Nie tylko ujawnia zmagania wymiaru sprawiedliwości z pomocą ofiarom przemocy seksualnej, ale także bada, w jaki sposób te odporne kobiety - i sama Tamara - starały się odzyskać swoją moc po niezatartej traumie.