Nie ma zwykłych ludzi: Dietrich Bonhoeffer i Hans Von Dohnanyi, przeciwnicy Hitlera w Kościele i państwie

Opinie czytelników

Książka „No Ordinary Men” jest kroniką życia i oporu Dietricha Bonhoeffera i Hansa von Dohnanyi przeciwko nazistowskiemu reżimowi podczas II wojny światowej. Podkreśla ich moralne i etyczne zmagania, a także ich wzorowe działania w czasach powszechnego współudziału i milczenia. Chociaż jest chwalona za dogłębność badań i wciągającą narrację, niektórzy recenzenci uważają, że styl pisania jest nudny, a zwięzłość książki jest ograniczeniem.

Książka jest dobrze zbadana, intrygująca i zapewnia nowy wgląd w życie Bonhoeffera i Dohnanyiego. Jest opisywana jako fascynująca narracja z wyważonym spojrzeniem na ich moralny imperatyw oporu wobec nazizmu. Wielu czytelników uznało ją zarówno za pouczającą, jak i inspirującą, co czyni ją istotną w dzisiejszym kontekście, zwłaszcza dla pastorów i kaznodziejów. Recenzenci doceniają skupienie się na wkładzie Dohnanyiego, który jest często pomijany.

Niektórzy czytelnicy uważali, że styl pisania jest nudny, a książka bardziej przypomina pracę dyplomową niż biografię narracyjną. Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie zwięzłością książki, życząc sobie więcej szczegółów i głębi w niektórych obszarach. Pojawiły się również krytyczne uwagi dotyczące postrzeganych programów w pisaniu i porównań do innych prac, które uznali za bardziej wciągające.

(na podstawie 57 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No Ordinary Men: Dietrich Bonhoeffer and Hans Von Dohnanyi, Resisters Against Hitler in Church and State

Zawartość książki:

Fascynująca historia dwóch odważnych przeciwników w hitlerowskich Niemczech, którzy dzielnie stawiali opór nazistom - dla miłośników historii II wojny światowej i fanów mało znanych historii.

„Historia, która musi zostać usłyszana”. -- Library Journal

W ciągu dwunastu lat Trzeciej Rzeszy Hitlera niewielu Niemców podjęło ryzyko aktywnego przeciwstawienia się jego tyranii i terrorowi, a jeszcze mniej zrobiło to, by chronić świętość prawa i wiary. W No Ordinary Men Elisabeth Sifton i Fritz Stern skupiają się na dwóch niezwykłych, odważnych ludziach, którzy to zrobili - pastorze i teologu Dietrichu Bonhoefferze oraz jego bliskim przyjacielu i szwagrze Hansie von Dohnanyi - i oferują nowe spojrzenie na przerażające trudności, jakie pociągał za sobą opór. (Nie zapomniano o Christine Bonhoeffer Dohnanyi, żonie Hansa i siostrze Dietricha, która była niezbędna dla nich obu). )

Od samego początku Bonhoeffer sprzeciwiał się nazistowskim wysiłkom na rzecz podporządkowania niemieckich kościołów protestanckich woli Hitlera, podczas gdy Dohnanyi, prawnik w Ministerstwie Sprawiedliwości, a następnie w sekcji kontrwywiadu Wehrmachtu, pomagał ofiarom, prowadził rejestry nazistowskich zbrodni, które miały zostać wykorzystane jako dowody po upadku reżimu, i był ważną postacią w różnych spiskach mających na celu zamordowanie Hitlera. Siła ich wspólnego zaangażowania w te przedsięwzięcia - i w ludzi, którym pomagali - trwała nawet po ich aresztowaniu w kwietniu 1943 roku i aż do momentu, gdy po wielkich cierpieniach zostali straceni na wyraźny rozkaz Hitlera w kwietniu 1945 roku, zaledwie kilka tygodni przed upadkiem Trzeciej Rzeszy.

Pośmiertnie opublikowane Listy i pisma z więzienia Bonhoeffera oraz inne pisma znalazły szeroką międzynarodową publiczność, ale praca Dohnanyiego jest mało znana, choć miała kluczowe znaczenie dla ruchu oporu i to on wciągnął Bonhoeffera w antyhitlerowskie spiski. Sifton i Stern oferują dramatyczne nowe szczegóły i interpretacje w swoim opisie niezwykłych wysiłków, w które obaj wspólnie się zaangażowali. No Ordinary Men honoruje zarówno ludzką przyzwoitość Bonhoeffera, jak i jego spuściznę teologiczną, a także zachowanie przez Dohnanyiego najwyższych standardów cnót obywatelskich w całkowicie skorumpowanym państwie.