Nie ma tu nic do oglądania

Opinie czytelników

Książka „Nothing to See Here” autorstwa Kevina Wilsona to wyjątkowa i wciągająca opowieść o dwójce dzieci, które spontanicznie wybuchają i kobiecie, której powierzono opiekę nad nimi. Czytelnicy chwalili jej szybkie tempo, humor i głębię emocjonalną, a także eksplorację tematów takich jak miłość, klasizm i koncepcja wybranej rodziny. Niektórzy jednak uznali założenie za dziwne i uważali, że książce brakuje mocnego zakończenia.

⬤ Dobrze napisana i wciągająca z unikalnym założeniem
⬤ humorystyczna i emocjonalna
⬤ szybko się czyta
⬤ ciekawe postacie
⬤ eksploruje złożone tematy, takie jak miłość i klasizm
⬤ zaskakujące zwroty akcji.

⬤ Niektórzy czytelnicy uznali przesłankę za dziwną lub absurdalną
⬤ brak rozstrzygającego zakończenia
⬤ sporadyczne użycie wulgaryzmów, które zdaniem niektórych odciągały uwagę od historii
⬤ głębia postaci mogłaby zostać poprawiona.

(na podstawie 1006 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Nothing To See Here

Zawartość książki:

„Zachwycająca, ukradkiem poruszająca opowieść o tym, co to znaczy być rodziną”. -- The Sunday Times.

„Zabawna, surrealistyczna i czuła.” -- The Observer.

Bestsellerowa powieść New York Timesa.

Lillian i Madison były nieprawdopodobnymi współlokatorkami, a jednak nierozłącznymi przyjaciółkami w swojej elitarnej szkole z internatem. Potem Lillian musiała niespodziewanie opuścić szkołę w następstwie skandalu i od tego czasu prawie ze sobą nie rozmawiały. Aż do teraz, kiedy Lillian dostaje list od Madison z błaganiem o pomoc.

Bliźniaczki Madison wprowadzają się do jej rodziny, a ona chce, by Lillian została ich opiekunką. Jest jednak pewien haczyk: bliźniaczki spontanicznie wybuchają, gdy są zdenerwowane, a płomienie zapalają się z ich skóry w zaskakujący, ale piękny sposób. Lillian jest przekonana, że Madison ją oszukuje, ale to prawda.

Myśląc o swoim martwym życiu w domu, Lillian dochodzi do wniosku, że nie ma nic do stracenia. W ciągu jednego wilgotnego, wymagającego lata Lillian i bliźniaczki uczą się ufać sobie nawzajem i zachować zimną krew, jednocześnie nie wchodząc w drogę mężowi Madison. Zaskoczona własną pomysłowością, a jednocześnie nieprzyzwyczajona do intensywnych uczuć opiekuńczych, które odczuwa wobec nich, Lillian ostatecznie zaczyna akceptować, że potrzebuje tych dziwnych dzieci tak samo, jak one potrzebują jej. Czy to nie może być początek niesamowitego życia, na które zawsze miała nadzieję?