Nie ma jaźni, nie ma problemu: jak neuropsychologia dogania buddyzm

Opinie czytelników

Książka zebrała mieszankę pozytywnych i krytycznych recenzji, koncentrując się na eksploracji jaźni przez pryzmat neuronauki i filozofii Wschodu. Wielu czytelników uznało ją za pouczającą i przystępną, dostarczającą cennych spostrzeżeń na temat natury świadomości i iluzji „ja”. Niektórzy uważali jednak, że nadmiernie upraszcza złożone idee lub czasami staje się mało wciągająca.

Czytelnicy docenili jasny styl pisania, terapeutyczne spostrzeżenia i integrację nauki z duchowością. Wielu uznało koncepcje braku jaźni i działania mózgu za prowokujące do myślenia i zmieniające życie. Wciągające eksperymenty myślowe i przystępność zostały podkreślone jako główne zalety.

Niektórzy recenzenci krytykowali książkę za zbytnie uproszczenie lub brak inspiracji. Pojawiły się wzmianki o tym, że autor czasami tracił koncentrację, a także o potrzebie głębszego zbadania niektórych koncepcji. Kilku czytelników uważało również, że naukowe wyjaśnienia odciągają uwagę od doświadczalnego zrozumienia duchowości.

(na podstawie 282 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

No Self, No Problem: How Neuropsychology Is Catching Up to Buddhism

Zawartość książki:

Będąc na studiach na początku lat 90-tych, Chris Niebauer zaczął dostrzegać uderzające podobieństwa między najnowszymi odkryciami w psychologii, neuronauce i naukach buddyzmu, taoizmu i innych szkół myśli Wschodu. Kiedy przedstawił swoje odkrycia profesorowi, jego pomysły zostały szybko odrzucone jako "czysty przypadek, nic więcej".

20 lat później Niebauer jest doktorem i profesorem, a połączenie buddyzmu z neuronauką, które odkrył jako student, jest praktycznie własnym gatunkiem w księgarni. Ale według Niebauera dopiero zaczynamy rozumieć związek między filozofią Wschodu a najnowszymi odkryciami w psychologii i neuronauce oraz to, co te przyswojone idee oznaczają dla ludzkiego doświadczenia.

W tej przełomowej książce Niebauer pisze, że najnowsze badania w dziedzinie neuropsychologii potwierdzają obecnie fundamentalną zasadę buddyzmu, zwaną Anatta lub doktryną "braku jaźni". Niebauer pisze, że nasze poczucie "ja" lub to, co powszechnie nazywamy ego, jest iluzją stworzoną w całości przez lewą stronę mózgu. Niebauer szybko zauważa, że nie oznacza to, że jaźń nie istnieje, ale raczej, że istnieje w taki sam sposób, w jaki istnieje miraż na środku pustyni, jako myśl, a nie rzecz. Jego wnioski mają znaczące konsekwencje dla wielu współczesnych metod psychologicznych, które, jak twierdzi, spędzają większość czasu próbując naprawić coś, czego nie ma.

To, co czyni tę książkę wyjątkową, to fakt, że Niebauer oferuje serię ćwiczeń, które pozwalają czytelnikowi doświadczyć tej prawdy dla siebie, a także dodatkowe narzędzia i praktyki do wykorzystania po przeczytaniu książki, z których wszystkie mają na celu zmianę sposobu, w jaki doświadczamy świata - sposobu, który opiera się na byciu, a nie na myśleniu.