Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje „No Hunger in Paradise” odzwierciedlają mieszankę podziwu i krytyki. Czytelnicy chwalą Michaela Calvina za jego wnikliwą i dobrze zbadaną eksplorację brytyjskiego systemu akademii piłkarskich. Podczas gdy wielu uważa, że książka jest wciągająca i stanowi niezbędną lekturę dla aspirujących piłkarzy i ich rodziców, inni uważają, że brakuje jej analizy i spójności.
Zalety:Książka jest chwalona za wciągający styl pisania, dokładne badania i otwierający oczy wgląd w realia młodzieżowej piłki nożnej. Czytelnicy doceniają szczegółowe relacje i głębię emocjonalną, co czyni ją wartościową lekturą dla trenerów i rodziców młodych piłkarzy. Jest również uznawana za zwrócenie uwagi na ciemną stronę systemu akademii.
Wady:Niektórzy recenzenci wyrażają rozczarowanie brakiem kompleksowej analizy, uważając, że książka zbytnio skupia się na indywidualnych historiach bez spójnego argumentu. Niektórzy uznali ją za powtarzalną i zasugerowali, że mogłaby zyskać na mocniejszych wnioskach. Inni zauważyli, że nie jest ona tak wpływowa jak poprzednie prace Calvina.
(na podstawie 64 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
No Hunger in Paradise: The Players. the Journey. the Dream.
Zawartość książki:
Tylko 180 z 1,5 miliona chłopców, którzy grają w zorganizowaną młodzieżową piłkę nożną w Anglii, zostanie zawodowcami Premier League - wskaźnik sukcesu wynosi 0,012%.
Jak i dlaczego udaje się to nielicznym? Komu powinni zaufać - trenerowi, agentowi czy rodzicom? Michael Calvin udziela odpowiedzi na te pytania podczas podróży od boisk innych niż ligowe do hermetycznie zamkniętych pałaców Premier League, przez osiedla kontrolowane przez gangi i wewnętrzne sanctum reprezentacji Anglii. Przeprowadza wywiady z decydentami, specjalistami behawioralnymi, agentami i czołowymi trenerami.
Ujawnia mobbing i czarną gospodarkę, w której dzieci są towarem, ale pozostaje wierny marzeniom.
