Nie jestem głodny, ale mógłbym jeść

Opinie czytelników

IM NOT HUNGRY BUT I COULD EAT autorstwa Christophera Gonzaleza to debiutancki zbiór opowiadań z queerowymi portorykańskimi bohaterami, którzy poruszają tematy miłości, tęsknoty i wyzwań społecznych. Historie te łączą w sobie humor i tragedię, ukazując głębokie emocjonalne doświadczenia bohaterów, jednocześnie badając kwestie takie jak izolacja, romantyczne marzenia i złożoność tożsamości. Czytelnicy chwalą unikalny głos i kunszt Gonzaleza.

⬤ angażujący i wciągający styl pisania
⬤ wiarygodni i autentyczni bohaterowie
⬤ skuteczne połączenie humoru i patosu
⬤ świeże spojrzenie na queerowe i portorykańskie doświadczenia
⬤ umiejętne opowiadanie historii z głębokim znaczeniem
⬤ silne tematy więzi, tęsknoty i krytyki społecznej.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać tematy za ciężkie lub historie za zbyt melancholijne
⬤ głębia metafory i symboliki może być wyzwaniem dla tych, którzy nie są dobrze zorientowani w analizie literackiej
⬤ oczekiwania dotyczące humoru oparte na tytule książki i okładce mogą nie pasować do ogólnego tonu.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I'm Not Hungry But I Could Eat

Zawartość książki:

Długie noce, puste żołądki i impulsywne zachcianki nawiedzają historie I'm Not Hungry But I Could Eat.

Absolwent college'u ponownie spotyka się z sympatią z liceum, gdy zostaje zaproszony na swój wieczór kawalerski, samotny opiekun kotów sieje spustoszenie w mieszkaniu swoich przyjaciół, frytki z happy hour pozostawiają na ustach i palcach coś więcej niż tylko tłuszcz, a wciśnięty w knajpianą budkę mężczyzna zjada ponad swój limit w imię przyjaźni. Badając życie biseksualnych i homoseksualnych Portorykańczyków, te piętnaście historii pokazuje wrażliwy, intymny świat tęsknoty i pożądania.

Gwiazdy tych narracji wahają się między życiem w zgodzie z samym sobą a pozostaniem w ukryciu, wyruszając w podróż samopoznania, by zaspokoić głód towarzystwa i przynależności.