Nie całuj ich na pożegnanie

Opinie czytelników

Książka oferuje wgląd w życie Allison Dubois jako medium i jej doświadczenia z życiem pozagrobowym. Czytelnicy uważają ją za podnoszącą na duchu i pocieszającą, z osobistymi historiami, które rezonują z tymi, którzy opłakują utraconych bliskich. Jednak niektórzy uważają, że tekstowi brakuje głębi i profesjonalizmu, a niektórzy nazywają go uproszczonym lub chaotycznym.

** Ciekawe i pocieszające spostrzeżenia na temat życia po śmierci. ** Łatwy do czytania i prosty sposób opowiadania. ** Podnosząca na duchu i wspierająca dla osób pogrążonych w żałobie. ** Zachęca do akceptacji własnych zdolności parapsychicznych. ** Zawiera przykłady prawdziwych doświadczeń parapsychicznych. ** Wielu czytelników uznało, że można się z nią utożsamić, zwłaszcza ci, którzy stracili bliskich.

** Jakość pisania jest niespójna; niektórzy uważają ją za amatorską. ** Brak głębi i może wydawać się chaotyczny. ** Może nie zainteresować sceptyków lub osób szukających dogłębnych wyjaśnień. ** Niektóre porady dotyczące zjawisk parapsychicznych mogą być kontrowersyjne lub odrzucane przez sceptyków. ** Niektórzy czytelnicy czuli się rozczarowani, oczekując więcej od historii życia odnoszącego sukcesy medium.

(na podstawie 202 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Don't Kiss Them Good-Bye

Zawartość książki:

Allison DuBois, inspiracja dla hitowego programu telewizyjnego Medium, dzieli się fascynującymi historiami spotkań ze zmarłymi i przygodami jako profiler kryminalny.

Jej wizje pomogły rozwiązać zbrodnie; jej instynkty pomogły odnaleźć zaginionych ludzi.

Potrafi przewidywać przyszłe wydarzenia i czytać w myślach.

Kiedy miała sześć lat, zmarły pradziadek Allison przyszedł do niej z wiadomością dla jej matki: Nic mi nie jest, wciąż jestem z tobą. Powiedz mamie, że nie ma już bólu. Allison podzieliła się jego pocieszającymi słowami ze swoją matką i w ten sposób rozpoczęła całe życie tworzenia więzi między bliskimi a tymi, których stracili.

W tej oszałamiającej książce Allison dzieli się fascynującymi historiami o swoich spotkaniach z ludźmi, którzy odeszli, oraz o swoich przygodach jako profilerka dla różnych organizacji zajmujących się egzekwowaniem prawa. Z dowcipem i współczuciem Allison pokazuje nam, jak to jest żyć z tymi specjalnymi darami i talentami, a także opowiada o swojej walce o normalne życie jako oddana żona i matka. Pokazuje, jak nauka akceptacji własnych darów pomogła jej zaakceptować wyjątkowe dary innych i jak jej nieodparte pragnienie złagodzenia bólu innych pomogło zdefiniować jej własne życie, życie zaangażowane w poszukiwanie ostatecznej prawdy.