Oryginalny tytuł:
No Man's Yoke on My Shoulders
Zawartość książki:
"Pewnego dnia poszedłem na targ niewolników i patrzyłem, jak handlują czarnuchami jak świniami", powiedział George Lycurgas, jak wspomina jego syn, Edward. "Całe rodziny były sprzedawane razem, a niektóre były dzielone - matka szła do jednego męża, a ojciec i dzieci do innego.
Wyprowadzali niewolnika na platformę i otwierali mu usta, uderzali w klatkę piersiową, sprawiali, że napinał mięśnie, by kupiec mógł zobaczyć, co dostaje". Byli niewolnicy w No Man's Yoke on My Shoulders opowiadają o Florydzie, która już nie istnieje i ledwo można ją sobie dziś wyobrazić. Obecnie Floryda jest czwartym najbardziej zaludnionym stanem w kraju i zamieszkuje ją ponad 100 razy więcej ludzi niż w 1860 roku, tuż przed wojną secesyjną.
A od hiszpańskich rządów dzieliło ją zaledwie 40 lat. W latach trzydziestych XX wieku Federalny Projekt Pisarzy wysłał ankieterów, aby nagrali wspomnienia byłych niewolników, wielu z nich w wieku 80 lub 90 lat. Tylko jeden procent z ponad 2000 transkrypcji zebranych w Bibliotece Kongresu opowiadało historie ludzi, którzy doświadczyli niewoli na Florydzie.
To sprawia, że narracje byłych niewolników z Florydy zawarte w tym tomie są podwójnie cenne. Czytelnicy będą mogli rzucić okiem na życie tych rzadkich ocalałych, którzy opowiadali swoje historie w szczytowym okresie Wielkiego Kryzysu, który dla wielu był niewiele lepszy niż czasy niewolnictwa. Horace Randall Williams opisuje siebie jako "jednego z ostatnich Alabamczyków - czarnych lub białych - którzy mają wspomnienia ręcznego zbierania bawełny nie dla kilku minut, aby zobaczyć, jakie to uczucie, ale dlatego, że potrzebowałem kilku dolarów, które mogłem dostać za dzień ciężkiej pracy w gorącym słońcu".
Był założycielem i przez wiele lat dyrektorem projektu Klanwatch prowadzonego przez Southern Poverty Law Center. Redagował również Weren't No Good Times: Personal Accounts of Slavery in Alabama.
