Nick Goss - Smickel Inn

Zawartość książki:

Smickel Inn to publikacja prac mieszkającego w Londynie angielsko-holenderskiego artysty Nicka Gossa, wyprodukowana przez Ingleby w Edynburgu i wydana we współpracy z Matthew Brownem w Los Angeles i Anomie Publishing w Londynie. Wraz z około sześćdziesięcioma planszami i ilustracjami, publikacja zawiera esej pisarki, dziennikarki i krytyka Hettie Judah oraz rozmowę między Gossem, kolegą malarzem Michaelem Armitage i pisarzem Thomasem Marksem.

"Smickel Inn to prawdziwe miejsce w nierealnym miejscu", pisze Judah, "bar z przekąskami na zewnętrznym krańcu portu w Rotterdamie". Jest to miejsce popularne wśród robotników portowych i marynarzy - klientela składająca się z regularnych i przejściowych osób, często związanych z transportem morskim lub transportem ropy naftowej, choć ich życie, osobowości i historie są w dużej mierze odtwarzane na mieszanych obrazach Gossa poprzez wystrój wnętrza baru: stary wazon ze świeżymi kwiatami, stos szklanych popielniczek, wysłużony fortepian ze stosem książek na wierzchu, eklektyczny wybór ramek do zdjęć z wyblakłymi scenami i zegar, który może mieć rację tylko dwa razy dziennie. Przefiltrowany przez wyobraźnię Gossa, Smickel Inn niesie ze sobą swoją historię, z której wiele zdobi blat; to miejsce, które urzeka swoją nieformalnością - miejsce, które zna siebie i swoich zróżnicowanych klientów. W rzeczywistości bar ma filmowy widok na port i Morze Północne, przetłumaczony tutaj, dzięki twórczemu procesowi malowania i sitodruku Gossa, na scenę z ryciny XVII-wiecznej Sycylii. Fragmenty z różnych miejsc i epok przenikają jego obrazy, tworząc patynę palimpsestów, wizualne echa, być może, wspomnień podróżników przybywających przez port.

Prace te zabierają nas w podróż po holenderskim wybrzeżu i nie tylko - widzimy pasażerów pieszo wysiadających z promu, obserwujemy jazdę samochodem po wiosce Stavenisse i dołączamy do nocnego ogniska na plaży w Scheveningen, wśród innych bardziej tajemniczych, jeśli nie zawiłych, miejsc i scenariuszy. Obserwacja współczesnego życia miesza się w twórczości Gossa z kulturą wizualną obejmującą stulecia i kontynenty, tworząc liryczne, ale dziwnie nawiedzające i melancholijne obrazy, uwięzione w czasie gdzieś pomiędzy osobistym doświadczeniem a zbiorową pamięcią.