Newman i historia

Opinie czytelników

Książka „Newman and History” autorstwa Edwarda Shorta bada życie i nawrócenie błogosławionego Johna Henry'ego Newmana, podkreślając jego intelektualną podróż i wyzwania, przed którymi stanął w przeważająco protestanckiej Anglii. Podkreśla wysiłki Newmana na rzecz obrony katolicyzmu i wypełnienia luki w zrozumieniu między katolikami a protestantami.

Autor zapewnia głęboki i sympatyczny portret Newmana, poparty rozległą wiedzą na temat jego życia, pism i kontekstu historycznego. Książka skutecznie dowodzi, że wiele błędnych przekonań na temat katolicyzmu wynika z ignorancji i uprzedzeń, i przemawia zarówno do konwertytów, jak i osób zainteresowanych historią chrześcijaństwa.

Niektórzy krytycy mogą uznać, że książka w dużej mierze opiera się na doświadczeniach Newmana, nie dostarczając wystarczającej krytyki poglądów, którym się sprzeciwia. Ponadto osoby niezaznajomione z brytyjską historią religijną mogą mieć trudności z kontekstem.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Newman and History

Zawartość książki:

W książce Newman i historia Edward Short pokazuje, jak ważna była historia dla wszystkich aspektów życia i pracy błogosławionego Johna Henry'ego kardynała Newmana. Znajdują się tu eseje na temat Newmana i Edwarda Gibbona; Newmana i historyków Whig; oraz Newmana i prawa, zwłaszcza niesławnego procesu Achilli z 1851 r., który postawił go przeciwko protestanckiemu establishmentowi wciąż odczuwającemu skutki przywrócenia katolickiej hierarchii ̶ lekceważąco określanej przez wielu wiktorian jako "papieska agresja".

Czytelnicy zainteresowani historycznym nawróceniem Newmana będą zachwyceni "Newman, C.S. Lewis, and the Reality of Conversion"; ci, którzy interesują się traktarianizmem, znajdą artykuł, który przygląda się temu, co stało się z ruchem oksfordzkim po tym, jak Newman porzucił via media i odłączył się od Rzymu.

Rozdział zatytułowany "Newman i liberałowie" przedstawia trwającą całe życie krytykę liberalizmu. Edward Short analizuje również listy Newmana i jego pisma jako jednolitą całość, kończąc obszernym esejem "Newman, historia i hagiografia", który pokazuje, jak Newman był wyczulony na wiarę zwykłych katolików i jak ją doceniał.