Opinie czytelników
Podsumowanie:New Haven Noir to zbiór opowiadań osadzonych w New Haven, pod redakcją Amy Bloom. Opowiadania poruszają różne tematy z gatunku noir, choć opinie na temat ich wykonania są bardzo zróżnicowane wśród czytelników. Niektórzy doceniają lokalne odniesienia i unikalne podejście do noir, podczas gdy inni krytykują niespójność jakości i odejście od tradycyjnych elementów noir.
Zalety:Mocne teksty różnych autorów, angażujące lokalne odniesienia do New Haven, kilka dobrze skonstruowanych historii, które skutecznie oddają istotę noir, oraz włączenie mapy, która poprawia wrażenia z czytania.
Wady:Niespójna jakość opowiadań, niektóre z nich wydają się pretensjonalne lub niezwiązane z gatunkiem noir, a kilku czytelników uznało, że opowiadania nie zapewniły prawdziwej atmosfery noir. Poleganie na autorach literackich prawdopodobnie odciągnęło uwagę od tradycyjnego opowiadania noir.
(na podstawie 11 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Opowiadanie Lisy D. Gray Królowa sekretów zdobyło nagrodę Robert L. Fish Memorial Award.
Opowiadanie Johna Crowleya Spring Break zdobyło 2018 Edgar Award for Best Short Story.
W mieście należącym do Ligi Bluszczowej Bloom odwraca motto Yale - Lux et Veritas - do góry nogami, odnajdując mrok i fałsz w każdym zakątku New Haven... Opowiadania wybrane przez Blooma mają silne poczucie miejsca, szczegółowo opisując dziwactwa, które sprawiają, że każdy zakątek New Haven jest charakterystyczny. Ale to przejrzysty sposób pisania i jasne, wciągające fabuły sprawiają, że jej mroczne opowieści błyszczą. Być może autorka oferuje wersję noir "Światła i prawdy".
-- Kirkus Reviews
Napięcia między miastem a miastem podkreślają kilka z 15 opowiadań w tej znakomitej antologii Akashic noir osadzonej w Mieście Wiązów... Ten tom) jest szczególnie mocny w przypadku uznanych autorów, z których wielu ma imponujące referencje poza gatunkiem.
-- Publishers Weekly, Starred Review.
Fajnie jest zobaczyć, jak mieszkańcy Elm City wplatają intrygi w krótkie historie pisarzy, którzy znają to miejsce.
--New Haven Register.
Piętnastu pisarzy, wielu z Connecticut, w tym Bloom, przyczyniło się do powstania tej książki. Niektóre historie są w stylu klasycznego filmu noir, w którym pozbawiona skrupułów kobieta prowadzi pożądliwego mężczyznę do jego własnej zguby. Niektóre opowiadają historie młodych przestępców spotykających kogoś, kogo nie doceniali, podważając ich zarozumiałość. Inne historie opowiadają o Yalies, których wyrafinowane oblicze skrywa kipiący głód uznania. Kilka historii jest w pełni niesamowitych, takich jak nieśmiały artysta katalogowy, który nie jest osobą, na którą wygląda, oraz niewidzialny mężczyzna w pokoju 11 hotelu Duncan, którego codzienne czynności są tajemnicą dla personelu hotelu. Napięcia między miastem a miastem pojawiają się w kilku historiach, podobnie jak mroczne narracje odzwierciedlające historię napięć rasowych w mieście.
--Hartford Courant
Piętnaście literackich gwiazd New Haven przelało atrament na papier (a może bajty na ekran?), by przywołać miasto wyobraźni w stylu noir, które czai się tuż pod szybko gentryfikującą się powierzchnią.
--New Haven Independent
Akashic Books kontynuuje swoją wielokrotnie nagradzaną serię oryginalnych antologii noir, zapoczątkowaną w 2004 roku przez Brooklyn Noir. Każda książka zawiera wszystkie nowe historie, z których każda rozgrywa się w odrębnej dzielnicy lub lokalizacji w danym mieście. Amy Bloom po mistrzowsku dobiera gwiazdorską obsadę współpracowników, w tym Michaela Cunninghama, Stephena L. Cartera i Roxanę Robinson, aby sportretować podbrzusze miasta.
Zupełnie nowe opowiadania: Michael Cunningham, Roxana Robinson, Stephen L. Carter, John Crowley, Amy Bloom, Alice Mattison, Chris Knopf, Jonathan Stone, Sarah Pemberton Strong, Karen E. Olson, Jessica Speart, Chandra Prasad, David Rich, Lisa D. Gray i Hirsh Sawhney.
Ze wstępu autorstwa Amy Bloom:
New Haven może i jest miastem noir, ale, mimo że noir zazwyczaj nie jest, mamy serce. Szansa na zebranie niektórych z moich ulubionych pisarzy, w moim adoptowanym rodzinnym mieście (w każdym miejscu, w którym barmanowałem, kucharz lub kierownik nosił 38 w pasie, a ja wciąż potrafię zrobić dziesięć rodzajów boilermakerów), była radością i przywilejem. Każde opowiadanie to perełka noir... Jeśli jesteś optymistą, noir może być antidotum, rześką, suchą równowagą dla twojej słonecznej perspektywy. Jeśli jesteś pesymistą (lub, jak mówimy, realistą), noir jest twoją ojczyzną, twoim plemieniem. Nie chodzi tylko o to, że spodziewasz się mrówek na pikniku.
Dobrze wiesz, że na pikniku będą mrówki. Kiedy przychodzą, czujesz ulgę. Kiedy pełzają po nodze twojego brata, jesteś uspokojony i prawdopodobnie zachwycony. Ale drugą stroną noir jest moralne centrum. Centrum może być podniszczone, postrzępione i wymagające poważnego liftingu, ale jest to centrum. Niekoniecznie bohaterskie. Prawdopodobnie jest cyniczne, a jego odporność nie jest efektowna. Podłe ulice, jak powiedział kiedyś Raymond Chandler, nie tylko podłe.
To właśnie New Haven.
