Dobra wspólne jako kontestowana idea polityczna były nieustannie artykułowane i powielane w wielu dyscyplinach oraz w odniesieniu do konkretnych kontekstów historycznych i geograficznych. Od lat sześćdziesiątych XX wieku koncepcja dóbr wspólnych zaczęła odgrywać coraz ważniejszą rolę w dziedzinie studiów miejskich.
Podczas gdy dobra wspólne są zwykle postrzegane jako materialne przestrzenie miasta, takie jak ulice, parki, przestrzenie publiczne itp., są one również postrzegane jako niematerialna sfera publiczna - w tym subaltern i kultura głównego nurtu, wiedza, język i tryby społeczne. Ponieważ proces uwspólniania nieustannie obejmuje substancję przestrzeni miejskich, zarówno fizycznych, jak i wirtualnych, koncepcja dóbr wspólnych aktywnie przyczyniła się do przekształcenia wyobrażeń przestrzennych, takich jak miejskie wyspy, archipelagi i progi. Niniejszy numer New Geographies proponuje koncepcję dóbr wspólnych jako sposób myślenia, który podważa założenia dyscyplin projektowych, takich jak przestrzenie publiczne i prywatne, geografie lokalne i regionalne oraz interwencje kapitału i państwa.
Rozszerza ona wytwarzanie przestrzeni jako dóbr wspólnych na terytorium planetarne, od intymnej i subiektywnej skali ciała po połączone ze sobą przestrzenie materialne i niematerialne. Czyniąc to, NG 12 ma na celu podkreślenie znaczenia myślenia politycznego w procesie produkcji przestrzeni i zachęca do wyobrażenia sobie alternatywnych relacji społecznych i sposobów urbanizacji.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)