Neuronalna kontrola funkcji nerek, wydanie drugie

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Neural Control of Renal Function, Second Edition

Zawartość książki:

Nerka jest unerwiona przez odprowadzające włókna nerwów współczulnych, które docierają do naczyń nerkowych, kanalików, komórek ziarnistych kłębuszków nerkowych i ściany miedniczki nerkowej. Nerwy czuciowe nerek znajdują się głównie w ścianie miedniczki nerkowej.

Zwiększenie aktywności odprowadzających nerkowych nerwów współczulnych zmniejsza nerkowy przepływ krwi i wydalanie sodu z moczem poprzez aktywację α1-adrenoreceptorów i zwiększa szybkość wydzielania reniny poprzez aktywację β1-adrenoreceptorów. W odpowiedzi na normalną stymulację fizjologiczną, zmiany w aktywności odprowadzających nerkowych nerwów współczulnych przyczyniają się w znacznym stopniu do homeostatycznej regulacji równowagi sodowej i wodnej. Nerwy mechanosensoryczne nerek są aktywowane przez rozciąganie tkanki miedniczek nerkowych wytwarzane przez wzrost tkanki miedniczek nerkowych o wielkości, która może wystąpić podczas zwiększonego natężenia przepływu moczu.

W normalnych warunkach nerkowe nerwy mechanosensoryczne aktywowane przez rozciąganie nerwów czuciowych wywołują hamującą odpowiedź odruchową nerek polegającą na zmniejszeniu aktywności odprowadzającego nerkowego nerwu współczulnego, co prowadzi do natriurezy. Zwiększenie aktywności odprowadzającego nerwu współczulnego zwiększa aktywność aferentnego nerwu nerkowego, co z kolei zmniejsza aktywność odprowadzającego nerkowego nerwu współczulnego poprzez aktywację odruchów nerkowych.

W ten sposób aktywacja aferentnych nerwów nerkowych buforuje zmiany w aktywności współczulnych nerwów nerkowych w ogólnym celu utrzymania równowagi sodowej. W patologicznych stanach retencji sodu, upośledzenie hamujących odruchów nerkowych przyczynia się do niewłaściwie zwiększonej eferentnej aktywności nerwów współczulnych nerek w obecności retencji sodu.

W stanach choroby lub uszkodzenia nerek dochodzi do zmiany odruchów hamujących na pobudzające pochodzące z nerek. Badania przeprowadzone na pacjentach z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym wykazały, że odnerwienie nerek powoduje długotrwałe obniżenie ciśnienia tętniczego, co sugeruje ważną rolę odprowadzających i dośrodkowych nerwów nerkowych w nadciśnieniu tętniczym.