Nero

Opinie czytelników

Książka oferuje kontrowersyjną, ale wnikliwą reewaluację Nerona, kwestionując konwencjonalne postrzeganie go jako szalonego tyrana, przedstawiając go zamiast tego jako złożoną postać zaangażowaną w polityczną przebiegłość i autopromocję. Jest ona jednak krytykowana za to, że zawiera mniej informacji na temat życia Nerona, a bardziej skupia się na debatach historiograficznych, przez co nie służy dobrze jako konwencjonalna biografia.

Książka przedstawia inne spojrzenie na Nerona, argumentując przeciwko powszechnie panującym poglądom o nim jako szaleńcu. Oferuje interesujące analizy autoprezentacji Nerona i stronniczości źródeł historycznych, przedstawiając bardziej złożoną postać, która wciąż miała poparcie wśród ludności. Badania i dogłębność badań naukowych są chwalone, a niektórzy recenzenci uważają, że argumenty są stymulujące, a pisanie wciągające.

Wielu czytelników uważa jednak, że książka zbytnio skupia się na problemach historiograficznych, zamiast przedstawiać prostą biografię Nerona. Pisanie może być meandryczne i trudne do naśladowania, z dodatkowymi szczegółami, które mogą zaciemniać główne punkty. Ponadto niektórzy krytycy zauważają, że autor ma tendencję do korzystania z niewiarygodnych źródeł bez odpowiedniego sceptycyzmu, co prowadzi do niejednoznacznej analizy postaci Nerona.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Rzymski cesarz Neron został zapamiętany przez historię jako próżny i niemoralny potwór, który bawił się, gdy Rzym płonął. Edward Champlin reinterpretuje ogrom Nerona na jego własnych warunkach, jako świadome występy cesarskiego aktora z ogromną znajomością rzymskiej historii i mitologii oraz sprytnym wyczuciem swojej publiczności.

Neron zamordował swojego młodszego brata i rywala do tronu, prawdopodobnie za namową matki. Następnie zamordował swoją matkę, z którą być może sypiał. W napadzie szału zabił swoją ciężarną żonę, a następnie wykastrował i poślubił młodego wyzwoleńca, ponieważ był do niej podobny. Występował na scenie publicznej w roli oszalałego bohatera lub rodzącej kobiety i ścigał się dziesięciokonnym rydwanem na igrzyskach olimpijskich. Prawdopodobnie podżegał do spalenia Rzymu, za co następnie zarządził spektakularną karę dla chrześcijan, z których wielu zostało spalonych jako ludzkie pochodnie, aby oświetlić jego ogrody w nocy. Nie starając się zrehabilitować historycznego potwora, Champlin czyni Nerona bardziej zrozumiałym, oświetlając motywy jego teatralnych gestów i ujawniając artystę, który uważał się za postać heroiczną.

Neron jest genialną rekoncepcją historycznej relacji, która sięga Tacyta, Suetoniusza i Kasjusza Dio. Niewymuszony styl i kunsztowna konstrukcja książki zaangażują każdego czytelnika, którego przyciągnie jej fascynujący temat.