Neokonserwatyzm: Biografia ruchu

Opinie czytelników

Książka „Neokonserwatyzm: Biography of a Movement” autorstwa Justina Vaïsse'a stanowi dogłębną analizę historyczną neokonserwatyzmu, charakteryzującą się badaniem ruchu w trzech różnych »epokach«. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uważają ją za pouczającą i dobrze zbadaną, inni krytykują ją za brak jasnych definicji i organizacji, co prowadzi do frustracji z powodu jej argumentów.

Książka jest dobrze udokumentowana, wyczerpująco zbadana i zapewnia kompleksową historię neokonserwatyzmu. Vaïsse stosuje metody historyczne do swojej analizy, oferując pouczające spostrzeżenia i jasną strukturę narracyjną, która dzieli ruch na trzy epoki. Jest znany z tego, że jest sympatycznym portretem, który nie przeinacza poglądów neokonserwatystów.

Krytycy uważają, że definicje neokonserwatyzmu są niejasne, a kategoryzacja osób jako neokonserwatystów niespójna. Niektórzy twierdzą, że organizacja książki jest zagmatwana, a argumentom brakuje perswazyjności, co utrudnia zrozumienie wniosków autora.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Neoconservatism: The Biography of a Movement

Zawartość książki:

Neokonserwatyzm przeszedł transformację, która sprawiła, że wyraźna tożsamość stała się niemal niemożliwa do uchwycenia. Republikańscy politycy zagraniczni ery George'a W. Busha wydają się być dalecy od wczesnych liberalnych intelektualistów, którzy skupiali się na kwestiach wewnętrznych. Justin Va sse oferuje pierwszą kompleksową historię neokonserwatyzmu, badając powiązania między zmieniającą się i wieloaspektową szkołą myślenia, luźną siecią myślicieli i aktywistów oraz amerykańskim życiem politycznym w burzliwych czasach.

W swoim wnikliwym portrecie neokonserwatystów i ich wpływu na życie publiczne, Va sse przedstawia ruch w trzech różnych epokach: nowojorskich intelektualistów, którzy zareagowali przeciwko lewicowcom z lat sześćdziesiątych; "Scoop Jackson Democrats", którzy próbowali zachować mieszankę jastrzębiego antykomunizmu za granicą i postępu społecznego w kraju, ale nie udało im się odzyskać duszy Partii Demokratycznej; oraz "neokonów" z lat dziewięćdziesiątych i dwutysięcznych, którzy nie są już ani liberałami, ani demokratami. Omawia zaniedbane postacie tej historii, takie jak Pat Moynihan, Eugene Rostow, Lane Kirkland i Bayard Rustin, a także oferuje nowy historyczny wgląd w dwie w dużej mierze pomijane organizacje, Koalicję na rzecz Demokratycznej Większości i Komitet Obecnego Zagrożenia. Oświetla główne wydarzenia, w tym rozłam liberalizmu w latach 60. i zmieniający się związek między przynależnością partyjną a stanowiskami w polityce zagranicznej.

Va sse oddaje neokonserwatyzmowi należną mu rolę jako złożonemu ruchowi i przewiduje, że pozostanie on wpływową siłą w amerykańskim krajobrazie politycznym.