Necropolis: Choroba, władza i kapitalizm w królestwie bawełny

Opinie czytelników

Książka oferuje fascynujący i dobrze zbadany opis żółtej febry w Nowym Orleanie, przeplatając ją z tematami rasy, ekonomii i zdrowia publicznego. Czytelnicy uznają ją za wciągającą i istotną, zwłaszcza w kontekście współczesnych kwestii, takich jak pandemia COVID-19.

Wciągająca narracja, dobrze napisana, pouczająca, aktualne spostrzeżenia odnoszące się do historycznych epidemii chorób do współczesnych kwestii, wywołuje silne reakcje emocjonalne, podkreśla historyczne niesprawiedliwości i motywacje ekonomiczne.

Trudna tematyka do przetrawienia, potencjalnie gęsta treść, która może wymagać czasu, aby w pełni ją docenić.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Necropolis: Disease, Power, and Capitalism in the Cotton Kingdom

Zawartość książki:

Uważa się, że choroby niwelują ludzkość, ale w antycznym Nowym Orleanie uzyskanie odporności na plagę żółtej febry potęgowało brutalne nierówności kapitalizmu opartego na niewolnictwie.

Antebellum Nowy Orlean znajdował się w samym sercu amerykańskiego królestwa niewolników i bawełny. Było to również miejsce, w którym epidemie żółtej febry zabiły aż 150 000 osób w XIX wieku. Przy niewielkim zrozumieniu wirusów przenoszonych przez komary - i skromnej infrastrukturze zdrowia publicznego - jedyną ochroną przed plagą było "zaaklimatyzowanie się" poprzez przetrwanie choroby. Około połowa osób, które zachorowały na żółtą febrę, zmarła.

Powtarzające się epidemie wzmocniły ścisłą hierarchię rasową Nowego Orleanu, wprowadzając inną hierarchię, którą Kathryn Olivarius nazywa "immunokapitałem". Jak pokazuje ta bardzo oryginalna analiza, biali, którzy przeżyli, mogli wykorzystać swoją odporność jako dowód na to, że zapłacili swoje biologiczne należności, a następnie mogli dążyć do awansu gospodarczego i politycznego. W przypadku zniewolonych czarnoskórych historia wyglądała inaczej. Odporność chroniła ich przed żółtą febrą, ale jako ucieleśniony kapitał widzieli, że społeczna i pieniężna wartość ich aklimatyzacji przypada ich białym właścicielom. Podczas gdy immunitet dawał możliwości i przywileje białym, niewolników skazywał na najbardziej wyczerpującą pracę.

Kwestia dobrego zdrowia - kto je ma, kto nie i dlaczego - jest zawsze po części polityczna. Necropolis pokazuje, jak potężni XIX-wieczni biali Orleańczycy - wszyscy rzekomo odporni - doprowadzili tę politykę do skrajności. Stworzyli oni społeczeństwo, które kapitalizowało śmiertelne ryzyko i utożsamiało postrzeganą odporność ze zdolnością kredytową i wiarygodnością. Zamiast próbować ograniczyć żółtą febrę za pomocą środków sanitarnych lub kwarantann, odporni biali Orleańczycy wykorzystali chaos wywołany przez chorobę. Dyskryminacja immunologiczna stała się zatem jeszcze jedną formą uprzedzeń w społeczeństwie opartym na nierówności, jeszcze jednym kanałem, za pomocą którego kapitał dyscyplinował i dzielił populację.