Nazywam się Rachel Corrie

Opinie czytelników

Zebrane dzieła Rachel Corrie, przedstawione w dramatycznym formacie, wywołują szereg emocji i refleksji na temat jej namiętnego aktywizmu na rzecz praw narodu palestyńskiego. Recenzje podkreślają jej młodzieńczy zapał i odwagę, jednocześnie krytykując głębię eksploracji jej motywacji i doświadczeń.

Sztuka jest postrzegana jako szczery, poruszający hołd dla Rachel Corrie, ukazujący jej pasję do sprawiedliwości społecznej i jej pism. Recenzenci doceniają jej głębokie spostrzeżenia i emocjonalny wpływ jej historii, podkreślając jej znaczenie dla młodych czytelników i jako sposób na zrozumienie złożonych konfliktów politycznych.

Pojawia się krytyka dotycząca polegania na pismach Corrie, co zdaniem niektórych ogranicza głębię eksploracji jej motywacji i wydarzeń związanych z jej śmiercią. Pojawiają się również kwestie związane z fizycznym drukiem książki, a także skrajnie przeciwstawne poglądy na temat spuścizny i działań Corrie, przy czym niektórzy recenzenci postrzegają ją raczej jako kontrowersyjną postać niż bohatera.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

My Name Is Rachel Corrie

Zawartość książki:

"Niezwykła siła... Zabawny, namiętny, pełen idealizmu i niezwykle inteligentny." - TimeOut London.

"Czujesz, że nie tylko spędziłeś noc w teatrze: spotkałeś niezwykłą kobietę w tym oszałamiającym opisie namiętnej reakcji jednej kobiety... Teatr nie może zmienić świata. Ale to, co może zrobić, gdy jest tak dobry jak ten, to wysłać nas wzbogaconych o namiętną troskę innych ludzi". - Guardian (Londyn)

"Beznamiętna pochwała... Trudno nie być pod wrażeniem - a także nieco przerażonym - opisem jej jako dwulatki spoglądającej na Capital Lake w stanie Waszyngton i ogłaszającej: "To jest szeroki świat, a ja do niego idę"". - New York Times.

16 marca 2003 roku dwudziestotrzyletnia Amerykanka Rachel Corrie została śmiertelnie przygnieciona przez buldożer izraelskiej armii w Strefie Gazy, gdy próbowała zapobiec wyburzeniu palestyńskiego domu. My Name is Rachel Corrie to jednoosobowa sztuka skomponowana z własnych dzienników, listów i e-maili Rachel - tworząca portret niechlujnej, elokwentnej, kochającej Salvadora Dali palaczki łańcuchowej (z pasją do muzyki Pat Benatar), która opuściła swój dom i szkołę w Olympii w stanie Waszyngton, aby pracować jako aktywistka w sercu konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Od czasu premiery w Royal Court (Londyn), utwór był otoczony zarówno kontrowersjami, jak i gorącymi zwolennikami, i wywołał bezprecedensowe wezwanie do wspierania pracy politycznej i trudnego dyskursu, który tworzy.

ALAN RICKMAN to brytyjski aktor i reżyser, który wyreżyserował londyńską i nowojorską wersję sztuki. KATHERINE VINER jest wielokrotnie nagradzaną dziennikarką i redaktorką "Guardian Weekend Magazine".