Nazwij to odwagą

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą „Call It Courage” jako ponadczasową opowieść o przygodzie i odwadze, która rezonuje między pokoleniami. Główny bohater, Mafatu, wyrusza w podróż, by stawić czoła swoim lękom przed morzem po traumatycznych przeżyciach z dzieciństwa. Czytelnicy doceniają piękny styl książki, wciągające napięcie i sposób, w jaki porusza ona tematy odwagi, przetrwania i dorastania. Niektóre recenzje wyrażają jednak obawy dotyczące potencjalnie przerażającej treści książki dla młodszych dzieci i przestarzałych opisów niektórych postaci.

Piękna fabuła, ponadczasowe tematy odwagi i przygody, angażujący rozwój postaci, odpowiedni dla starszych dzieci i dorosłych oraz wysoka wartość emocjonalna. Wielu czytelników uznało ją za nostalgiczną i istotną w nauczaniu odwagi i stawiania czoła lękom.

Niektóre fragmenty są przerażające dla młodszych dzieci, zwłaszcza przedstawienie kanibali, a niektóre terminy użyte w książce mogą być uważane za przestarzałe lub obraźliwe według współczesnych standardów. Wydanie Kindle nie zawiera ilustracji, co zdaniem niektórych czytelników osłabiło wrażenia płynące z lektury.

(na podstawie 228 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Call It Courage

Zawartość książki:

Chłopiec próbuje przezwyciężyć strach przed morzem w tym cenionym klasyku i zdobywcy Medalu Newbery. Maftu bał się morza.

Zabrało mu matkę, gdy był dzieckiem, i wydawało mu się, że bogowie morza szukają zemsty za to, że został oszukany przez Mafatu. Tak więc, choć był synem Wielkiego Wodza Hikueru, rasy Polinezyjczyków, którzy czcili odwagę, i nazywał się Twardziel, bał się i unikał morza, aż wszyscy nazwali go tchórzem. Kiedy nie mógł już dłużej znieść ich szyderstw i kpin, postanowił pokonać ten strach lub zostać pokonanym - więc wyruszył w swoim kajaku, sam, z wyjątkiem swojego małego psa i albatrosa.

Burza dała mu pierwsze wyzwanie. Potem dni spędzone na bezludnej wyspie pokazały mu, że jest zaradny ponad jego własne oczekiwania.

To opowieść o tym, jak rosła jego odwaga i jak w końcu wrócił do domu. To jest legenda.

Wydarzyła się wiele lat temu, ale nawet dziś mieszkańcy Hikueru śpiewają tę historię i opowiadają ją przy wieczornych ogniskach.