Nawyk poezji: Literackie życie zakonnic w Ameryce połowy wieku

Opinie czytelników

Książka przedstawia materiały archiwalne na temat różnych poetów, którzy są zakonnicami, ale brakuje jej głębi w badaniu ich indywidualnych dzieł i wkładu w literaturę katolicką. Chociaż książka oferuje interesujące spojrzenie na skrzyżowanie religii i poezji, wielu czytelników wyraża rozczarowanie jej prezentacją i brakiem kompletnych wierszy.

Podkreśla mniej znanych poetów i podaje ich nazwiska do dalszej eksploracji. Oferuje interesujące spojrzenie na religię i poezję. Niektórzy czytelnicy uważają, że ma potencjał jako interesująca lektura.

Brakuje głębi, ponieważ składa się głównie z materiałów archiwalnych bez szczegółowych indywidualnych przeglądów poetów. Książka jest krótsza niż oczekiwano, zawiera tylko 90 stron głównej treści i nie zawiera żadnych pełnych wierszy, co ogranicza jej wartość akademicką i literacką.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Habit of Poetry: The Literary Lives of Nuns in Mid-Century America

Zawartość książki:

Coś w rodzaju małego renesansu literackiego wydarzyło się w połowie wieku w Ameryce z nieoczekiwanego źródła. Zakonnice pisały wiersze, były publikowane i chwalone w świeckich miejscach. Ich literacki moment przeszedł do historii, ale warto do niego powrócić.

Twórczość literacka poetyckich księży, takich jak Gerard Manley Hopkins, S. J. i Robert Southwell, S. J., była zarówno błogosławieństwem, jak i ciężarem - stwarzając poczucie, że tylko duchowni płci męskiej napisali znaczącą pracę. Ale Sor Juana Inés de la Cruz, XVII-wieczna meksykańska poetka-mniszka znana ze swoich kultowych wersetów i pionierskiego poczucia roli religijnych kreatywnych kobiet, ustanowiła literacki precedens dla pobożnej twórczości kobiet.

Siostra Mary Bernetta Quinn, krytyk i poetka, była chwalona przez Flannery O'Connor i prowadziła długą korespondencję z wieloma najlepszymi poetami swojego pokolenia. Siostra Jessica Powers, karmelitanka, publikowała na szeroką skalę. Siostra M. Madeleva Wolff, poetka i rektor uniwersytetu, przekształciła katolickie szkolnictwo wyższe.

The Habit of Poetry łączy te kobiety i inne. Ich poezja jest pobożna i zręczna, złożona i kontemplacyjna. Renesans poezji zakonnic w połowie XX wieku to coś więcej niż literacki przypis; to studium przypadku tego, jak kobiety negocjują tradycję i indywidualną kreatywność.