Nawiedzenie przez Alejandrę

Opinie czytelników

Książka zgłębia głębokie tematy, takie jak depresja poporodowa, trauma pokoleniowa i tożsamość kulturowa przez pryzmat horroru, w szczególności z udziałem folkloru La Llorony. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali ją za pouczającą i mocną, doceniając jej wrażliwe przedstawienie zdrowia psychicznego, inni byli rozczarowani jej wykonaniem jako powieści grozy, czując, że brakuje jej niezbędnego napięcia i głębi w pisaniu.

Porusza temat depresji poporodowej i traumy pokoleniowej z empatią i głębią. Charakteryzuje się silnym rozwojem postaci i powiązaniami z folklorem kulturowym. Wielu czytelników uznało tę historię za wzmacniającą i doceniło jej eksplorację kobiecych zmagań z tożsamością i zdrowiem psychicznym. Niektórym podobało się tempo i integracja retrospekcji, które wzbogaciły narrację.

Elementy horroru były postrzegane jako brakujące, a niektórzy czytelnicy uważali, że nie było wystarczającego narastania lub napięcia. Pisanie zostało skrytykowane przez niektórych jako sztywne lub pospieszne, z niezręcznymi dialogami. Kilku respondentów stwierdziło, że tematyka jest zbyt mroczna, co czyni ją trudną lekturą, a niektórzy uważali, że sprzeczności w działaniach postaci osłabiają wpływ historii.

(na podstawie 144 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Haunting of Alejandra

Zawartość książki:

Kobieta jest nawiedzana przez meksykańskiego demona ludowego La Llorona w tej "całkowicie przerażającej i wciągającej... opowieści o traumie pokoleniowej, kolonizacji, systemowym ucisku i horrorze w sercu macierzyństwa" ("Library Journal", recenzja z gwiazdką).

"Castro jest obecnie jedną z najbardziej ekscytujących autorek gatunku, a to może być jej najpotężniejsza książka do tej pory". Paste

NAJLEPSZA KSIĄŻKA ROKU POPSUGAR

Alejandra nie wie już, kim jest. Dla swojego męża jest żoną, a dla swoich dzieci matką. Dla swojej przybranej matki jest córką. Ale nie widzą, kim stała się Alejandra: kobietą zmagającą się z ciemnością, która grozi jej pochłonięciem.

Nie widzą też tego, co widzi Alejandra. W chwilach rozpaczy ukazuje jej się upiorna wizja płaczącej kobiety w poszarpanej białej sukni.

Kiedy Alejandra odwiedza terapeutę, zaczyna odkrywać historię swojej rodziny, zaczynając od biologicznej matki, której nigdy nie znała. W miarę jak zagłębia się w życie kobiet w swojej rodzinie, dowiaduje się, że złamane serce i tragedia to nie jedyne rzeczy, które łączy ją z przodkami.

Ponieważ płacząca kobieta również była z nimi. To La Llorona, mściwa i mordercza matka z meksykańskiej legendy. I nie odejdzie, dopóki Alejandra nie podąży za swoją matką, babką i wszystkimi kobietami, które przyszły przed nią w ciemność.

Ale Alejandra odziedziczyła coś więcej niż tylko ból. Odziedziczyła siłę i odwagę swoich przodkiń - i będzie musiała przywołać wszystko, co jej dały, aby na zawsze wygnać La Lloronę.