Nauka umierania w antropocenie: Refleksje na temat końca cywilizacji

Opinie czytelników

Książka bada związek ludzkości ze zmianami klimatu i naszym ostatecznym wyginięciem, wykorzystując filozofię i osobiste doświadczenia, aby sprowokować głęboką refleksję. Choć oferuje ona wnikliwe spojrzenie na naszą obecną sytuację, krytyka koncentruje się na jej organizacji, postrzeganej arogancji i braku praktycznych rozwiązań.

⬤ Wciągająca i prowokująca do myślenia
⬤ oferuje unikalne filozoficzne spojrzenie na zmiany klimatu
⬤ łatwa w odbiorze
⬤ prezentuje mieszankę osobistych i historycznych spostrzeżeń
⬤ rzuca wyzwanie czytelnikom, by zastanowili się nad swoją egzystencją i przyszłością
⬤ pełen nadziei ton pośród ciężkich tematów.

⬤ Brak spójnej tezy
⬤ niektóre części postrzegane jako aroganckie lub lekceważące
⬤ może wzmocnić argumenty zaprzeczające klimatowi
⬤ nie odnosi się wystarczająco do tego, co można zrobić, aby złagodzić kwestie klimatyczne
⬤ zdezorganizowana struktura
⬤ krytyka kapitalizmu i niewystarczająca eksploracja nauk humanistycznych.

(na podstawie 92 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Learning to Die in the Anthropocene: Reflections on the End of a Civilization

Zawartość książki:

W książce Learning to Die in the Anthropocene Roy Scranton czerpie ze swoich doświadczeń z Iraku, aby skonfrontować się z ponurymi realiami zmian klimatycznych. Rezultatem jest zaciekła i prowokująca książka. --Elizabeth Kolbert, nagrodzona Pulitzerem autorka książki The Sixth Extinction: An Unnatural History.

Książka Roya Scrantona Learning to Die in the Anthropocene przedstawia, bez zbędnych bzdur, co musimy zrobić, aby przetrwać na Ziemi. To potężna, przydatna i ostatecznie pełna nadziei książka, która bardziej niż jakakolwiek inna, którą czytałem, ma zdolność zmieniania ludzkich umysłów i tworzenia zmian. Dla mnie krystalizuje i wyraża to, o czym myślałem i próbowałem zrozumieć. Oszczędny sposób, w jaki to robi, z taką jasnością, odróżnia tę książkę od większości innych na ten temat. --Jeff VanderMeer, autor trylogii Southern Reach.

Roy Scranton w przejrzysty sposób przedstawia głębię kryzysu klimatycznego z uczciwością, która jest zbyt rzadka, a następnie wzywa do ponownego wyobrażenia sobie humanizmu, który pomoże nam sprostać burzliwej przyszłości z taką przyzwoitością, jaką możemy zebrać. Chociaż nie podzielam jego wniosków na temat potencjału ruchów społecznych do napędzania ambitnych działań łagodzących, jest to mądre i ważne wyzwanie ze strony eleganckiego pisarza i oryginalnego myśliciela. Krytyczna interwencja. --Naomi Klein, autorka This Changes Everything: Capitalism vs. the Climate.

Zwięzły, elegancki, erudycyjny, szczery i mądry. --Amitav Ghosh, autor "Powodzi ognia".

Weteran wojenny i dziennikarz Roy Scranton łączy wspomnienia, filozofię i pisarstwo naukowe, aby stworzyć jeden z ostatecznych dokumentów współczesnej ery. -- Najlepsze książki 2015 roku według The Believer.

Wracając do domu z wojny w Iraku, szeregowiec armii amerykańskiej Roy Scranton myślał, że zostawił świat walki za sobą. Potem obserwował, jak nowe katastrofy uderzają w Amerykę, zwiastując zagrożenie o wiele bardziej niebezpieczne niż ISIS czy Al-Kaida: Huragan Katrina, Superstorm Sandy, megasusza - szok i strach przed globalnym ociepleniem.

Nasz świat się zmienia. Podnoszące się morza, gwałtownie rosnące temperatury i ekstremalne warunki pogodowe zagrażają globalnej infrastrukturze, uprawom i zasobom wody. Konflikty, głód, plagi i zamieszki zagrażają nam z każdej strony. Od ogarniętego wojną Bagdadu po topniejącą Arktykę, spowodowane przez człowieka zmiany klimatu stanowią zagrożenie nie tylko dla stabilności politycznej i gospodarczej, ale także dla samej cywilizacji... i tego, co to znaczy być człowiekiem. Okazuje się, że naszym największym wrogiem jesteśmy my sami. Cieplejszy, bardziej wilgotny i chaotyczny świat, w którym obecnie żyjemy - antropocen - wymaga radykalnie nowej wizji ludzkiego życia.

W tej odważnej odpowiedzi na zmiany klimatyczne Roy Scranton łączy wspomnienia, reportaże, filozofię i mądrość Zen, aby zbadać, co to znaczy być człowiekiem w szybko ewoluującym świecie, zabierając czytelników w podróż przez uliczne protesty, najnowsze odkrycia naukowców zajmujących się ziemią, historyczny szczyt ONZ, tysiąclecia historii geologicznej i trwałą witalność starożytnej literatury. Rozwijając swój wpływowy esej z New York Timesa (najczęściej wysyłany artykuł nr 1 w dniu jego ukazania się i wybrany do Best American Science and Nature Writing 2014), Scranton odpowiada na egzystencjalny problem globalnego ocieplenia, argumentując, że aby przetrwać, musimy pogodzić się z naszą śmiertelnością.

Platon twierdził, że filozofować to nauczyć się umierać. Jeśli to prawda, mówi Scranton, to wkroczyliśmy w najbardziej filozoficzny wiek ludzkości - bo to jest właśnie problem antropocenu. Problem polega na tym, że musimy nauczyć się umierać nie jako jednostki, ale jako cywilizacja.

Roy Scranton publikował m.in. w New York Times, Wall Street Journal, Rolling Stone, Boston Review i Theory and Event, a także udzielił wywiadu w programie Fresh Air stacji NPR.