Pedagogical Science Through Place & Time
Książka ta jest zaproszeniem do refleksji nad wszystkim, co dotyczy kultury, a zwłaszcza jej zinstytucjonalizowanej formy, jaką jest edukacja. Jej celem jest podzielenie się z czytelnikami wszelkimi danymi ukształtowanymi przez miejsce i czas, które dotyczą edukacji.
Treść tego interesującego i pouczającego manuskryptu stanowi obszerny przegląd ewolucji edukacji, począwszy od epoki starożytnej aż po współczesność. Zawiera prace znanych teoretyków, badaczy i autorów oraz podkreśla epistemologiczne kierunki pedagogiki i trendy pedagogiczne na przestrzeni czasu, ukazując rozległość i głębię edukacji, która z pewnością nie może być jedynie zbiorem technik. Podejście do terminów „wychowanie”, „edukacja” i „pedagogika” jest sercem tej książki/przewodnika dla każdego człowieka duchowego.
Celem tej pracy jest rozpowszechnianie wartości i trosk pedagogicznych, które, jak pokazuje podejście wielkich pedagogów, nie różnią się zasadniczo w zależności od kraju. Jest to cecha charakterystyczna klasycznych dzieł, w szczególności dzieł związanych z wartościami humanitarnymi. W trudnych czasach wszyscy musimy bronić wartości ludzkich, które powinny przenikać edukację.
Współczesne społeczeństwo wykazuje oczywiste oznaki kryzysu w kontekście globalnym i dlatego współczesna ludzkość przestała być celem. Praca ta stoi w obliczu ciągłych wyzwań w sektorze edukacji i budzi obawy o postęp edukacji i jej przyszłość. Jest to konieczność i arcydzieło, którym można podzielić się z różnymi odbiorcami, bezpośrednio lub pośrednio związanymi z teorią i praktyką pedagogiki.
Jak trafnie zauważył Dostojewski w swoim dziele „Piwnica”, jeśli człowiek chce pozostać człowiekiem, a nie „klawiszem fortepianu”, musi wykazać się konsekwencją w ludzkich możliwościach. Kultura i zinstytucjonalizowane formy, rozpowszechnianie wartości pedagogicznych są jedyną odpowiedzią, jedyną orientacją.