Arabic Second Language Learning and Effects of Input, Transfer, and Typology
W 2010 roku Alhawary opublikował książkę Arabic Second Language Acquisition of Morphosyntax, która dostarczyła danych empirycznych na temat arabskich strategii przyswajania języka drugiego (SLA).
Proponowana książka nawiązuje do tego tomu, wykorzystując dane do zagłębienia się w kwestie wejścia, transferu i typologii. Książka Alhawary'ego opiera się na danych dotyczących języka arabskiego jako drugiego języka (L2) od osób, których pierwszymi językami (L1) są chiński i rosyjski i ma na celu udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: W jaki sposób dorośli uczący się języka arabskiego L2 dowiadują się o kombinatorycznych właściwościach morfemów, słów, fraz i zdań? Czy rozwijają wiedzę L2 systematycznie czy losowo? Czy mogą zdobyć taki sam zakres wiedzy składniowej i morfologicznej jak rodzimi użytkownicy języka i w jakim stopniu? Jakie są etapy lub ścieżki rozwoju, jeśli takie istnieją, wzdłuż których postępują osoby uczące się arabskiego L2? Jaka jest rola języka ojczystego w nauce języka arabskiego jako drugiego języka? W jakim stopniu ekspozycja na dane wejściowe może zastąpić lub zminimalizować wpływ języka ojczystego i na jakim poziomie biegłości? Jakich dowodów dostarczają niniejsze dane na temat roli drugiego języka (w stosunku do innego języka) i wysuwanych twierdzeń na temat takiej roli? Jakie są inne czynniki, które mają wpływ na naukę arabskiego jako drugiego języka? Odpowiedzi pomogą nauczycielom języka arabskiego i językoznawcom w zrozumieniu i opracowaniu lepszych metod nauczania języka arabskiego.
