Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Natures in Translation: Romanticism and Colonial Natural History
Dla wielu krytyków romantyzm jest synonimem pisarstwa przyrodniczego, ponieważ przedstawienia świata przyrody pojawiają się w tym okresie ze świeżością, konkretnością, głębią i intensywnością, które rzadko mają sobie równych. Dlaczego natura miała tak duże znaczenie dla pisarzy końca XVIII i początku XIX wieku? I w jaki sposób odgrywała tak ważną rolę w ich rozumieniu siebie i świata?
W książce Natures in Translation Alan Bewell dowodzi, że nie ma jednej natury, a jedynie natury, które przeszły transformację w czasie i przestrzeni. Bewell bada, w jaki sposób pisarze - tak różni jak Erazm i Karol Darwin, Joseph Banks, Gilbert White, William Bartram, William Wordsworth, John Clare i Mary Shelley - rozumieli świat, w którym natury podróżowały i przemieszczały się po świecie jak nigdy dotąd. Bewell przedstawia brytyjską historię naturalną jako działalność translacyjną mającą na celu globalizację lokalnych natur poprzez uczynienie ich mobilnymi, wymiennymi, porównywalnymi i reprezentowalnymi.
Bewell bada, w jaki sposób kolonialni pisarze, w okresie poprzedzającym sformułowanie teorii ewolucji, reagowali na świat, w którym powstawały nowe natury, podczas gdy inne znikały. Dla niektórych z tych pisarzy kolonialna historia naturalna była obietnicą zapoczątkowania "kosmopolitycznej" natury, w której każdy gatunek, poprzez handel i wymianę, może stać się prawdziwym "obywatelem świata". Inni zmagali się z pytaniem, jak żyć po tym, jak natury, na których polegali, zniknęły. Ostatecznie, Natures in Translation pokazuje, że - daleka od bycia oddzieloną od dominujących obaw brytyjskiej kultury imperialnej - natura była integralnie związana z działalnością imperium.
