Nasza Ameryka, Nuestra Amrica, Unsere Amerika: Moja rodzina w zawrotnym tempie tłumaczenia

Opinie czytelników

Książka oferuje dogłębną eksplorację historii Ameryki Południowej, koncentrując się w szczególności na żydowskich doświadczeniach i narracjach rodzinnych w ważnych okresach historycznych. Czytelnicy uważają, że treść jest wzbogacająca, zwłaszcza ci, którzy nie są zaznajomieni z dziedzictwem Ameryki Południowej. Niektórzy recenzenci wyrażają jednak niezadowolenie, uważając, że książka nie ma spójnego tematu i może być nużąca w swoich szczegółowych opisach.

⬤ Fascynujący wgląd w południowoamerykańską i żydowską historię
⬤ angażujące historie rodzinne, które zachęcają do dalszej nauki
⬤ dobrze napisana z wciągającą narracją
⬤ odkrywa mniej znane konteksty historyczne.

⬤ Niektórzy uważają, że jest długa i nużąca, bez wyraźnego tematu
⬤ inni uważają, że niektóre dyskusje, takie jak te na temat José Carlosa Mariátegui, są zbyt szczegółowe
⬤ mieszane uczucia co do stylu narracji.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Our America, Nuestra Amrica, Unsere Amerika: My Family in the Vertigo of Translation

Zawartość książki:

UZNANA ZA NAJBARDZIEJ OCZEKIWANĄ KSIĄŻKĘ ROKU PRZEZ KIRKUS REVIEWS

Wciągające studium skrzyżowania kultury żydowskiej i latynoamerykańskiej, ten pamiętnik rodziny imigrantów opowiada historię z psychologiczną wnikliwością i bezpośredniością thrillera.

W Nuestra América wybitny antropolog i historyk Claudio Lomnitz śledzi wygnanie swoich dziadków z Europy Wschodniej do Ameryki Południowej. Jednocześnie książka jest pretekstem do wyjaśnienia i przeanalizowania światopoglądu, kultury i ducha krajów takich jak Peru, Kolumbia i Chile, z perspektywy wykształconych żydowskich emigrantów przepojonych nadzieją i determinacją typową dla tych, którzy uciekli z Europy w latach dwudziestych XX wieku.

Dziadkowie Lomnitza, którzy zostali przeszkoleni, by przeciwstawić się życiu w getcie z pionierskim duchem wczesnego ruchu syjonistycznego, intensywnie zaangażowali się w peruwiańskie lewicowe środowisko intelektualne i jego praktykę łączenia rdzennej przeszłości Peru z emancypacyjnym internacjonalizmem, który obejmował kulturę i myśl żydowską. Po tym, jak zostali wtrąceni do więzienia rzekomo za swoje socjalistyczne poglądy, dziadkowie Lomnitza zostali wygnani do Kolumbii, gdzie podlegali tamtejszym skandalom, systemowi klasowemu i życiu politycznemu. Przez ten pryzmat Lomnitz bada niemal znikomą uwagę i szacunek, jakim Ameryka Południowa cieszy się w amerykańskiej opinii publicznej. Następnie historia przenosi się do Chile podczas II wojny światowej, Izraela w latach 50. i wreszcie do młodości Claudio, mieszkającego z rodzicami w Berkeley w Kalifornii i Mexico City.