Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Narratology
Niniejszy tom bada niezwykły wkład, jaki klasyczna poetyka wniosła do XX i XXI-wiecznych teorii narracji, nie dążąc do twierdzenia, że współczesne narratologie po prostu prezentują "stare wino w nowych bukłakach", ale raczej do zidentyfikowania diachronicznych podobieństw między starożytnymi i współczesnymi opowieściami o opowiadaniu historii. Uznając, że współcześni narratolodzy wnoszą szczególną wiedzę specjalistyczną do starożytnej teorii literatury, a także badając starożytne i współczesne narratologie poprzez wzajemnie przenikającą się dynamikę ich odbioru, stara się osiągnąć lepsze zrozumienie obu.
Każdy rozdział wybiera kluczowy moment w historii narratologii, na którym należy się skupić, przedstawiając przegląd znaczących faz, a następnie oferując szczegółowe analizy głównych teorii i tekstów, od rosyjskich formalistów i neoarystotelików ze szkoły chicagowskiej, poprzez prestrukturalistów, strukturalistów i poststrukturalistów, aż po najnowszych nienaturalnych i antymimetycznych narratologów. Historia recepcji, która rozwija się w ten sposób, oferuje kilka niezwykłych zwrotów akcji i dostarcza cennych spostrzeżeń na temat interpretacji niektórych notorycznie trudnych starożytnych dzieł.
Platon w Republice zostaje zdemaskowany jako niewiarygodny narrator i teoretyk, podczas gdy O poetach Arystotelesa ujawnia rzadki przebłysk filozofa stosującego teorię narracji w praktyce w roli gawędziarza. Ars Poetica Horacego oraz starożytne scholia autorstwa krytyków i komentatorów ukazują retorycznie pojmowaną poetykę i wyrafinowaną narratologię opartą na reakcjach czytelników, która wskazuje na żywe zainteresowanie afektem i poznaniem odbiorców - antycypując kognitywny zwrot w najnowszej postklasycznej fazie narratologii.