Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.
The National Uncanny: Indian Ghosts and American Subjects
Chociaż widmowi Indianie pojawiają się z zaskakującą częstotliwością w amerykańskich dziełach literackich, do tej pory implikacje opisywania ich jako duchów nie zostały dokładnie zbadane. W pierwszych latach państwowości Philip Freneau i Sarah Wentworth Morton zaludniali swoje dzieła indiańskimi fantomami, podobnie jak Charles Brocken Brown, Washington Irving, Samuel Woodworth, Lydia Maria Child, James Fenimore Cooper, William Apess, Nathaniel Hawthorne i inni, którzy po nich nastąpili.
Pod koniec XIX i na początku XX wieku duchy rdzennych Amerykanów zajmowały ważne miejsce w przemówieniach przypisywanych wodzowi Seattle, Czarnemu Łosiowi i Kopiącemu Niedźwiedziowi. Dziś Stephen King i Leslie Marmon Silko tworzą bestsellerowe powieści wokół upiornych Indian i nawiedzonych indiańskich cmentarzysk. Renee L.
Bergland argumentuje, że przedstawianie Indian jako duchów uwewnętrznia ich jako upiorne postacie w białej wyobraźni. Spektralizacja pozwala białym Amerykanom skonstruować koncepcję amerykańskiej narodowości nawiedzanej przez rdzennych Amerykanów, w której Indianie stają się współuczestnikami wyidealizowanej narodowej wyobraźni.
Problemy związane ze spektralizacją są jednak oczywiste, ponieważ dyskurs ten kwestionuje sam nacjonalizm, który konstruuje. Indian przekształconych w duchy nie da się pochować ani uniknąć, a widmo ich wymuszonego zniknięcia nawiedza amerykańską wyobraźnię.
Indiańskie duchy uosabiają narodową winę i przerażenie, a także narodową dumę i przyjemność. Bergland opowiada historię przerażającej i triumfującej amerykańskiej estetyki, która wielokrotnie przekształca horror w chwałę, narodową hańbę w narodową dumę.