Narkotyki: Nikotyna, alkohol, kokaina, pejotl, morfina, eter + dodatki

Opinie czytelników

Książka prezentuje mieszankę humoru i wnikliwych komentarzy na temat używania substancji i uzależnień, ukazując unikalną perspektywę Witkacego. Czytelnicy docenią mieszankę rozrywki i poważnych tematów, a także szczere poglądy autora na różne narkotyki i ich społeczne implikacje.

Przezabawna i pouczająca, oddaje geniusz pisarski Witkacego, dostarcza ciekawych spostrzeżeń na temat narkotyków i uzależnień oraz oferuje perspektywę, która rezonuje z osobistymi doświadczeniami czytelników.

Niektórzy mogą uznać poglądy Witkacego za zaskakujące lub sprzeczne z ich oczekiwaniami, podczas gdy obszerne dyskusje na temat uzależnienia mogą wydawać się nie na temat lub zbyt osobiste dla innych.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Narcotics: Nicotine, Alcohol, Cocaine, Peyote, Morphine, Ether + Appendices

Zawartość książki:

W duchu dobrze znanych narkotycznych pism De Quinceya i Baudelaire'a sprzed wieku, a także tych współczesnych Walterowi Benjaminowi i Jeanowi Cocteau - i zapowiadających późniejsze pisma Aldousa Huxleya i Carlosa Castanedy na temat środków psychoaktywnych - Witkacy skomponował Narkotyki w 1930 roku, aby omówić i udokumentować nie tylko własne eksperymenty z różnymi substancjami, ale także naturę samego uzależnienia i dominujące społeczne podejście do narkotyków, zwłaszcza tych uważanych za "akceptowalne".

W miarę jak życie stawało się coraz bardziej zmechanizowane, Witkacy uważał, że poczucie metafizyczności można osiągnąć jedynie za pomocą sztucznych środków i podobnie jak Henri Michaux, stworzył rozległą twórczość wyjątkowej sztuki wizualnej, będąc pod wpływem różnych substancji. Meandrujący, ostry i burleskowy, pełen neologizmów i wyrażeń z niemieckiego, francuskiego, angielskiego i rosyjskiego, Witkacy analizuje polskie społeczeństwo i świat sztuki, a także siebie poprzez hipokryzję związaną z używaniem narkotyków.

Od czasu pierwszej publikacji w latach trzydziestych XX wieku, Narkotyki osiągnęły w Polsce status kultowy, gdzie są uważane zarówno za klasykę modernizmu, jak i wzór witkiewiczowskiego szaleństwa. Niniejsze wydanie, pierwsze kompletne tłumaczenie w języku angielskim, zawiera drugi dodatek napisany później, fragmenty powieści Pożegnanie jesieni oraz 34 kolorowe reprodukcje przekrojowych portretów, aby pokazać, jak różne substancje wpłynęły na sztukę Witkacego.