Należymy do Ziemi: W kierunku dekolonialnej pedagogiki feministycznej zakorzenionej w Uhuru i Ubuntu

Oryginalny tytuł:

We Belong To The Earth: Towards a Decolonial Feminist Pedagogy Rooted in Uhuru and Ubuntu

Zawartość książki:

Książka ta ilustruje sposoby, w jakie to, co osobiste, staje się polityczne w rozwoju dekolonizującego stypendium. Bada intymność kolonialności zakorzenioną w narcyzmie kolonialności, umożliwiając systemowi ekstrakcję, podporządkowanie i przemoc. Odepchnięcie narcyzmu kolonializmu, który jest ujęty w ramy dialektyki pan/pan/niewolnik lub zinternalizowanego ucisku, wymaga uhuru i ubuntu, które są strategiami agentywnymi stosowanymi w.

Odzyskanie ontologii i epistemologii. Uhuru kładzie nacisk na dekolonizację siebie; podczas gdy ubuntu jest zdeterminowane przez afrykański radykalny komunitaryzm, domagający się nowych sposobów poznania i widzenia, przy jednoczesnym ponownym zbadaniu epistemiki zniewolonych, zniewolonych i skolonizowanych. Teoria fanonowska jest wykorzystywana jako ramy dla zrozumienia zarządzania skolonizowanymi przez władze kolonialne, określając nieszczęście będące kwintesencją warunków kolonialnych. Freirowskie koncepcje sumienia i krytyczności są wykorzystywane jako forma oporu, zakłócając system rasowego kapitalizmu i kolonialności płci. Odwrócenie klasy w celu przeciwstawienia się kolonialności wiedzy pozwala naukowcom połączyć się ze społecznością, zachęcając do zaangażowania.

Uczenie się z perspektywy osobistej/politycznej, czyniąc z klasy radykalną przestrzeń do radzenia sobie z traumą i uzdrawiania, jednocześnie łącząc sztukę, aktywizm i naukę. W związku z tym klasa jest usytuowana wbrew martwym punktom modelu bankowego, w którym zdominowana przez mężczyzn praca dekolonialna ucisza feministyczną perspektywę. W konsekwencji uhuru i ubuntu promują głos, sprawczość i opór jako pedagogiczną praktykę nadrzędną dla rozwoju.

Dekolonialna pedagogika feministyczna.

Nadira Omarjee jest dekolonialną badaczką feministyczną pracującą między Kapsztadem a Amsterdamem.