Ocena:

Książka przedstawia szczegółową analizę ludobójstwa Ormian napisaną przez Vahakna Dadriana. Recenzje podkreślają dogłębne badania i wnikliwą analizę kontekstu historycznego otaczającego ludobójstwo. Jednak niektórzy czytelnicy uważają, że perspektywa autora jest pod silnym wpływem osobistych uprzedzeń, co umniejsza obiektywne badanie historii.
Zalety:Skrupulatnie zbadana, doskonała dokumentacja, dostarcza obszernych dowodów na wydarzenia prowadzące do ludobójstwa Ormian, dobrze zorganizowana i czytelna, zawiera nieormiańskie źródła dla szerszej perspektywy i jest wysoko ceniona za swój wkład w historyczne zrozumienie tematu.
Wady:Niektórzy czytelnicy krytykują książkę za poczucie nienawiści i stronniczość, sugerując, że koncentruje się ona bardziej na osobistych opiniach niż obiektywnej analizie historycznej, co może podważyć jej wiarygodność jako pracy naukowej.
(na podstawie 5 opinii czytelników)
Warrant for Genocide: Key Elements of Turko-Armenian Conflict
Warrant for Genocide zapewnia unikalne, interdyscyplinarne podejście do zrozumienia przyczyn ludobójstwa Ormian w czasie I wojny światowej. Śledzi ludobójstwo w genezie i historii długotrwałej niezgody turecko-ormiańskiej z masakrami traktowanymi jako środek do rozwiązania konfliktu między potężną, dominującą grupą a słabą, bezbronną mniejszością.
Zniszczenie narodu ormiańskiego w Imperium Osmańskim podczas I wojny światowej nie było ani przypadkiem, ani aberracją. Zalążki zakrojonych na szeroką skalę deportacji i masakr Ormian można znaleźć w dokumentach tureckich sądów wojennych z lat 1919-1920, dotyczących przywódców młodotureckiego reżimu Ittihadist. Były one pełne ksenofobicznego nacjonalizmu, wezwań do użycia broni w tym celu i odniesień do islamu, aby podburzyć masy przeciwko Ormianom. Najwyższa tajność, kamuflaż i uchylanie się od planów były widoczne w tym, co nie zostało powiedziane. Było to drastyczne odejście reżimu od publicznie głoszonej postawy egalitaryzmu, zwiastujące nadejście nowej ery wieloetnicznej harmonii i zgody w rozpadającym się imperium.
Dadrian starannie opisuje te wyrachowane rozważania i towarzyszące im przejście od osmanizmu do turkizmu w radykalnym skrzydle reżimu. Dadrian ilustruje, w jaki sposób ożywiło to wrogość między dominującymi Turkami a podległymi im mniejszościami. Pragnienie zneutralizowania lub wyeliminowania opozycji pomogło utorować drogę do nowej i radykalnej polityki narodowościowej. Dla Dadriana akt ludobójstwa był drakońską metodą rozwiązania utrzymującego się konfliktu.
Żadna analiza ludobójstwa Ormian nie może być adekwatna bez zrozumienia genezy, elementów, ewolucji i eskalacji konfliktu turecko-ormiańskiego. Dadrian opisuje to szczegółowo, pokazując, że w ostatecznym rozrachunku ludobójstwo Ormian było kataklizmicznym produktem ubocznym tego konfliktu. Badacze ludobójstwa i Holokaustu, specjaliści od obszaru ormiańskiego i działacze na rzecz praw człowieka uznają tę książkę za niezbędny dodatek do literatury.