Najwyższy kapłan

Opinie czytelników

Książka bada doświadczenia Timothy'ego Leary'ego z psychodelikami poprzez różne „podróże” i transformacyjne podróże, oferując wgląd w świadomość, duchowość i ruch kontrkultury lat sześćdziesiątych. Czytelnicy uważają książkę za zabawną, prowokującą do myślenia i bogatą w żywe opisy, choć niektórzy krytykują jej skomplikowaną strukturę i plątaninę pomysłów.

⬤ Wciągająca i zabawna narracja
⬤ żywe i unikalne opisy
⬤ prowokujące do myślenia spostrzeżenia na temat świadomości i duchowości
⬤ zapewnia historyczną perspektywę kontrkultury
⬤ dobra wartość rozrywkowa
⬤ satysfakcjonująca, jeśli czyta się ją z cierpliwością
⬤ zachowuje znaczenie dla współczesnych dyskusji na temat psychodelików.

⬤ Skomplikowany styl pisania, który może być mylący
⬤ brakuje prostej narracji
⬤ niektórzy czytelnicy uważają ją za zbyt eksperymentalną i zdezorganizowaną
⬤ inni uważają, że brakuje jej głębokich spostrzeżeń i spójności.

(na podstawie 34 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

High Priest

Zawartość książki:

Ten powracający do druku po 20 latach tekst z najwcześniejszych dni psychodelii stanowi kronikę doświadczeń z 16 kwasowych tripów, które miały miejsce zanim LSD stało się nielegalne.

Przewodnikami lub arcykapłanami byli Aldous Huxley, Ram Dass, Ralph Meltzner, Huston Smith i ćpun z Nowego Jorku o imieniu Willy. Opowiada o wydarzeniach i szaleństwach w rezydencji Millbrook w stanie Nowy Jork, która stała się mekką psychodelii w latach 60.

oraz o wielu luminarzach, którzy pielgrzymowali tam, by podróżować z Learym i jego grupą. Rozdziały zawierają odczyt I Ching i kronikę tego, co wydarzyło się podczas tych spacerów kosmicznych umysłu.