Największy przeciwnik papieża: Girolamo Savonarola

Opinie czytelników

Książka oferuje wciągający przegląd życia Fra Girolamo Savonaroli i jego kontrowersyjnych wysiłków na rzecz reformy Florencji i Kościoła, zapewniając kontekst historyczny, jednocześnie wywołując debaty na temat jego działań i spuścizny. Została jednak skrytykowana za brak głębi i poważnej analizy historycznej.

⬤ Wciągająca i łatwa w czytaniu
⬤ zapewnia bardzo potrzebną biografię Savonaroli
⬤ fascynująca narracja, szczególnie w odniesieniu do jego procesu
⬤ kontekstualizuje jego życie w historycznych ramach Florencji i wpływów potężnych rodzin.

⬤ Brakuje poważnych badań historycznych
⬤ postrzegane jako powierzchowne i słabo zorganizowane
⬤ subiektywne uprzedzenia wobec Savonaroli
⬤ nie kompleksowa analiza jego pism lub kazań
⬤ współczesne porównania polityczne umniejszają historyczną narrację.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Pope's Greatest Adversary: Girolamo Savonarola

Zawartość książki:

24 maja 1497 roku Girolamo Savonarola został wyprowadzony na szafot pośrodku Piazza della Signoria. Tłumy zgromadziły się wokół niego i obserwowały, jak został publicznie upokorzony przed powieszeniem i spaleniem. Ale co takiego zrobił ten człowiek, że zasłużył na tak straszliwą śmierć?

Urodzony 21 września 1458 roku w Ferrarze, Girolamo Savonarola wstąpił do zakonu dominikanów i trafił do Florencji. Prowadzone przez rodzinę Medyceuszy miasto było przyzwyczajone do bogactwa i szybkiego życia, ale kiedy pojawił się skromny dominikanin, ludzie nie byli świadomi, że ma on zamiar szturmem zdobyć ich świat.

Głosząc kazania przed mieszkańcami Florencji w coraz bardziej wypełnionej katedrze, Savonarola został nazwany prorokiem. A kiedy Karol VIII najechał Włochy ze swoją francuską armią, spełniło się jedno z jego tak zwanych proroctw. To wystarczyło, aby ludzie usiedli i zwrócili uwagę, pozwalając temu człowiekowi zostać defacto władcą Florencji. Z wyjątkiem tego, że Girolamo Savonarola popełnił jeden fatalny błąd - stał się wrogiem Aleksandra VI, papieża Borgii, głosząc przeciwko jego korupcji i próbując go obalić. Okazało się to jego ostateczną zgubą - papież zwrócił przeciwko niemu florentczyków, którzy tak kochali zakonnika, a on sam zakończył swoje dni wisząc nad szalejącym piekłem.