Najspokojniejsze morderstwo

Opinie czytelników

Książka jest mroczną i misternie wykonaną podróżą osadzoną w XVIII-wiecznej Wenecji, pokazującą talent pisarski Gabrielle Wittkop. Zapewnia trzymającą w napięciu opowieść o morderstwie i intrydze, wzbogaconą o zmysłowe szczegóły, które przenoszą czytelnika do żywo skorumpowanego środowiska.

⬤ intrygująca i pięknie napisana
⬤ oferuje szczegółowy i autentyczny obraz XVIII-wiecznej Wenecji
⬤ autorka jest uważana za ważną postać w literaturze europejskiej
⬤ proza jest opisywana jako wykwintna i olśniewająca
⬤ szybka dostawa i dobry stan odnotowany przez czytelnika.

Ograniczona dostępność dzieł Wittkopa w języku angielskim; książka może zagłębiać się w makabryczne tematy, które mogą nie spodobać się wszystkim czytelnikom.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Murder Most Serene

Zawartość książki:

W ostatnich dniach Republiki Weneckiej kolejne żony hrabiego Alvise Lanziego ponoszą tajemniczą, bolesną śmierć.

Murder Most Serene oferuje okrutny portret pięknego, ale skorumpowanego miasta-państwa i jego równie ekstrawaganckich i skorumpowanych mieszkańców. Przepełniona mrokiem, śmiercią, trucizną i transgresją, jest także przesadną, żartobliwą wenecką zabawą.

Bogate w historyczne detale i pękające w szwach od zgorzknienia, mrożące krew w żyłach memento mori Gabrielle Wittkop porzuca zagadkę morderstwa, w którą jest ubrane, na rzecz błyskotliwego przedstawienia fizycznej, moralnej, społecznej i instytucjonalnej korupcji, w której autorka odgrywa rolę lalkarza - "obecnego, zamaskowanego, jak nakazuje konwencja, podczas gdy w Wenecji na skraju upadku kobiety nasycone jadem pękają jak bukłaki z winem". Samozwańcza spadkobierczyni markiza de Sade, Gabrielle Wittkop (1920-2002) była francuską pisarką, która napisała niezwykłą serię powieści i dzienników podróży, wszystkie przeplatane sardonicznym humorem i mroczną seksualnością, z powracającymi tematami śmierci, chorób i zniedołężnienia. Po spotkaniu Justusa Wittkopa, niemieckiego dezertera, w Paryżu podczas okupacji, ukrywała go przed nazistami, a następnie poślubiła go po wojnie, co określiła jako "intelektualny sojusz", biorąc pod uwagę, że był homoseksualistą.

Popełnił samobójstwo w 1986 roku, za jej zgodą, po zdiagnozowaniu u niego choroby Parkinsona. Jej pierwsza powieść, The Necrophiliac, ukazała się w 1972 roku, ale wiele jej książek zostało udostępnionych dopiero po jej samobójstwie w 2002 roku, po tym jak zdiagnozowano u niej raka płuc.