Najsmutniejsza przyjemność: Podróż przez dwie rzeki

Opinie czytelników

Książka „The Saddest Pleasure” Moritza Thomsena jest powszechnie ceniona za głębokie pisarstwo i bogate obserwacje życia, podróży i osobistych refleksji, szczególnie w odniesieniu do doświadczeń autora w Ameryce Południowej. Podczas gdy wielu recenzentów chwali jej kunszt i humor, pojawiają się również krytyczne uwagi dotyczące tempa i struktury narracji.

Książka charakteryzuje się znakomitym pisarstwem, łączącym humor z przejmującymi obserwacjami. Czytelnicy chwalą zdolność Thomsena do przeplatania osobistych historii z szerszymi tematami, tworząc żywe obrazy i głębokie refleksje na temat ludzkich doświadczeń i kwestii społeczno-ekonomicznych. Wielu z nich uznało książkę za emocjonalnie wpływową i wnikliwą, doceniając szczerość i artystyczną ekspresję autora.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książce brakowało spójnej fabuły i mogła być meandryczna, co prowadziło do trudności w zaangażowaniu się w tekst. Pojawiły się też głosy krytyczne dotyczące tego, czy jest to najlepsze dzieło wprowadzające do twórczości Thomsena - niektórzy uważali, że jest ono zbyt artystyczne i pozbawione fabuły w porównaniu do jego wcześniejszych dzieł. W kilku recenzjach wspomniano, że uprzywilejowane pochodzenie autora sprawiło, że trudno było im w pełni wczuć się w jego zmagania.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Saddest Pleasure: A Journey on Two Rivers

Zawartość książki:

Nagle wyrzucony ze swojej ekwadorskiej farmy w wieku sześćdziesięciu dwóch lat, Moritz Thomsen oddaje się tej najsmutniejszej z przyjemności - podróży - wyruszając do Brazylii, a ostatecznie w podróż łodzią w górę Amazonki.

Atakowany przez duchy i wspomnienia na każdym kroku, w miarę jak jego podróż się rozwija, ponownie analizuje swoje życie, aby zrozumieć, jak doszło do życia w narzuconej sobie biedzie i trudach. Na zewnątrz płynie Amazonką w kierunku Manaus, dając nam przejmujące i klarowne opisy rzeki, ale w środku szaleje wstrząsająca romantyczna symfonia, biegnąca od głębi ludzkiej nędzy do małych, ale wykwintnych transcendentnych przyjemności życia.

Nie oszczędza czytelnikowi niczego.