Najmniejszy świerszcz wieczoru

Opinie czytelników

Pisarstwo Roberta Viviana charakteryzuje się oszałamiającą prozą i bogatym, zmysłowym zaangażowaniem. Jego eseje zgłębiają ludzką naturę z mieszanką piękna i emocjonalnej głębi, choć niektórzy czytelnicy mają mieszane uczucia co do konkretnych utworów. Podczas gdy wielu uważa, że jego praca wywołuje silne emocje, inni zmagają się z niektórymi esejami, które nie rezonują tak silnie.

⬤ Oszałamiająca proza, która angażuje wszystkie zmysły
⬤ pięknie refleksyjne eseje
⬤ głębia emocjonalna
⬤ zdolność do wywoływania silnych uczuć
⬤ pisanie często dostarcza potwierdzających życie spostrzeżeń
⬤ wysoko ceniona jakość liryczna.

⬤ Niektóre eseje mogą nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom
⬤ potencjalny dyskomfort związany z niektórymi obserwacjami
⬤ podział na miłość i nienawiść do konkretnych utworów
⬤ niektórym czytelnikom może być trudno połączyć się z niektórymi winietami.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Least Cricket of Evening

Zawartość książki:

Zgodnie z tradycją eseju medytacyjnego, pisarstwo Roberta Viviana zaczyna się od prozaicznej chwili i poprzez delikatne działanie ciekawości, kontemplacji i inspiracji ujawnia nieoczekiwane znaczenie.

W swoim drugim zbiorze esejów Vivian znajduje swoje okazje w miasteczkach środkowego zachodu i europejskich miastach. Szuka - i czasami się na nie natyka - duchowego znaczenia okoliczności i miejsc oraz tych, którzy je zamieszkują, od żydowskich zmarłych na długo zaniedbywanym cmentarzu w Polsce, przez psa zabitego na autostradzie nad Morzem Czarnym, po wystrzały rozbrzmiewające na wsi w Michigan.

Raz po raz Vivian bada, co takie zjawiska sugerują o czasach, w których żyjemy - i co mają wspólnego z każdym czasem, który kiedykolwiek był.