Najlepsze lata naszego życia - hollywoodzki klasyk, który zainspirował naród

Opinie czytelników

Książka Alison Macor „Making The Best Years of Our Lives” spotkała się zarówno z pozytywnymi opiniami, jak i krytyką. Wielu czytelników chwaliło skrupulatne badania, wciągający styl pisania i dogłębny wgląd w tworzenie filmu, podkreślając osobiste historie kluczowych postaci zaangażowanych w produkcję. Niektórzy recenzenci uważali jednak, że książka powtarza stare informacje i wskazywali na problemy z edycją i drobnym drukiem jako wady.

Skrupulatnie zbadana, wciągający styl pisania, oferuje dogłębny wgląd w tworzenie filmu, wzbogaca zrozumienie osobistych i zawodowych zmagań obsady i ekipy, przemawia do fanów klasycznego kina, edukuje na ważne tematy, takie jak PTSD dla weteranów.

Niektóre treści są postrzegane jako powtórzone z poprzednich prac, zauważono problemy z edycją i nieścisłości faktograficzne, krytyka małego rozmiaru druku utrudnia czytanie książki, niektóre sekcje uważane są za mniej interesujące przez niektórych czytelników.

(na podstawie 14 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Making The Best Years of Our Lives - The Hollywood Classic That Inspired a Nation

Zawartość książki:

Wydany w 1946 roku film Najlepsze lata naszego życia odniósł natychmiastowy sukces. Magazyn Life nazwał go „pierwszym dużym, dobrym filmem ery powojennej”, który poruszył „problem weteranów”.

Dziś nazywamy ten problem PTSD, ale w początkowym okresie po II wojnie światowej współczesny język traumy wojennej nie istniał. Film przyniósł producentowi Samuelowi Goldwynowi jego jedynego Oscara za najlepszy film. Kontuzjowanemu reżyserowi, Williamowi Wylerowi, zapewnił triumfalny powojenny powrót do Hollywood.

A dla Harolda Russella, podwójnego amputowanego, który zagrał u boku Fredrica Marcha i Dany Andrewsa, film zapewnił zaskakujący drugi akt. Wielokrotnie nagradzana autorka Alison Macor naświetla drogę filmu od scenariusza do ekranu i opisuje, w jaki sposób ten autentyczny film poruszył publiczność na całym świecie.

Generał Omar Bradley wierzył, że The Best Years of Our Lives pomoże „Amerykanom zbudować jeszcze lepszą demokrację” po wojnie, a film zainspirował szeroką refleksję na temat reintegracji chodzących rannych. Jednak zniuansowana krytyka amerykańskich ideałów sprawiła, że film stał się również celem, a obraz i jego twórcy zostali wciągnięci w antykomunistyczne polowania na czarownice pod koniec lat czterdziestych.

W tej autorytatywnej historii Macor przedstawia kronikę powstawania i znaczenia filmu, który zmienił Amerykę.