Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „The Best Worst Thing” autorstwa Kathleen Lane przedstawia emocjonalne zmagania Maggie, gimnazjalistki zmagającej się z lękiem i prawdopodobnie OCD, podczas poruszania się po złożonej dynamice rodzinnej i społecznej. Oferuje głęboki wgląd w lęki z dzieciństwa i uniwersalne doświadczenie dorastania, dzięki czemu jest to lektura odpowiednia zarówno dla dzieci, jak i dorosłych.
Zalety:Styl pisania jest prosty, ale poetycki, dzięki czemu historia ma emocjonalny wpływ. Czytelnicy uważają Maggie za sympatyczną i wiarygodną postać, co pomaga przekazać wyzwania związane z lękiem i doświadczeniem gimnazjum. Wiele recenzji podkreśla zdolność książki do ułatwiania rozmów na temat zdrowia psychicznego, w szczególności lęku. Realistyczne przedstawienie obaw związanych z dzieciństwem i autentyczność postaci dobrze współgrają zarówno z młodymi, jak i dorosłymi czytelnikami.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że brak silnej fabuły i zewnętrznego konfliktu jest rozczarowujący, ponieważ historia koncentruje się głównie na wewnętrznych zmaganiach Maggie. Ponadto niektórzy recenzenci wspominają, że wyczerpanie odczuwane z powodu kompulsji Maggie może nie być przyjemne dla wszystkich. Kilku krytyków zwraca uwagę na brak interwencji dorosłych w związku z traumą i ciągłym niepokojem Maggie, sugerując, że korzystne byłoby zbadanie tematów leczenia i wsparcia.
(na podstawie 66 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Best Worst Thing
Zawartość książki:
Drzwi wejściowe zamknięte, drzwi do kuchni zamknięte, okna w salonie zamknięte. Nikogo w szafie, nikogo pod łóżkami.
Mimo to Maggie się martwi. Odkąd zaczęła chodzić do gimnazjum, wszędzie widzi niesprawiedliwość i niebezpieczeństwo - w wiadomościach, w podręcznikach, we własnym sąsiedztwie. Nawet jej najlepsza przyjaciółka wydaje się zmieniać.
Maggie wierzy, że to od niej i tylko od niej zależy, czy wszystko będzie dobrze. Czy uda jej się wymyślić plan, który zapewni wszystkim bezpieczeństwo?
The Best Worst Thing to przenikliwa powieść o poznawaniu granic tego, co można kontrolować, a także o dobrych - a czasem nawet najlepszych - rzeczach, które mogą wyniknąć z ostatecznego odpuszczenia.
