Najlepsza miłość, Rosie

Opinie czytelników

Recenzje „Best Love, Rosie” podkreślają emocjonalną głębię i zniuansowany portret doświadczeń wieku średniego, szczególnie dla kobiet irlandzkiego pochodzenia. Podczas gdy niektórzy czytelnicy uznali, że tekst jest piękny i przejmujący, inni uważali, że nie jest to najlepsze dzieło autorki i zmagali się z tempem.

⬤ Emocjonalna głębia i zrozumiałe tematy dla kobiet w średnim wieku.
⬤ Piękne i inteligentne pisarstwo z charakterystycznym głosem.
⬤ Mocne postacie i humor.
⬤ Dobrze oddaje irlandzkie życie i dziedzictwo.
⬤ Angażuje czytelników na poziomie osobistym i introspektywnym.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że tempo jest powolne i mieli trudności z utrzymaniem zainteresowania.
⬤ Opinie na temat tego, czy jest to najlepsze dzieło autorki są różne, niektórzy uważają, że jest ono wymuszone w porównaniu z jej wcześniejszymi powieściami.
⬤ Styl narracji może nie spodobać się tym, którzy szukają emocji lub akcji.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Best Love, Rosie

Zawartość książki:

Ostatnia powieść ukochanej irlandzkiej pisarki, Nuali O'Faolain. Best Love, Rosie, jak sama powiedziała, "...

to książka o moich latach spędzonych na przemieszczaniu się między melancholią Irlandii a optymizmem Ameryki". "Jak wiele współczesnych, dobrze podróżujących kobiet, Rosie wiodła fascynujące życie, pełne przygód i przyjemności z wieloma kochankami w młodości. Teraz, w obliczu wyzwań wieku średniego, odkrywa, że rzeczy, które najbardziej ją definiowały - praca, miłość, niezależność - zaczynają ją zawodzić.

Wraca do domu w Irlandii, by zaopiekować się swoją starszą ciotką Min, uwięzioną przez okoliczności w sennym Dublinie. Ale kiedy nadarza się okazja, by ponownie odwiedzić Nowy Jork, historia przybiera nieoczekiwany obrót...

Opublikowana jesienią ubiegłego roku we Francji, Best Love, Rosie stała się natychmiastowym bestsellerem w Irlandii, gdzie została wydana w maju 2009 roku z okazji pierwszej rocznicy śmierci Nuali. Ta pośmiertna powieść jest słodko-gorzka, dając nam ostatnie spojrzenie przez te zadziorne oczy na starzenie się, śmierć, związki i, jak zawsze, miłość.