The Worst of Stains
Po tym, jak krytycy potępili jego sensacyjną powieść gotycką "Martyn of Fenrose; or, The Wizard and the Sword" (1801) jako bluźnierczą, Henry Summersett powrócił z zupełnie inną "The Worst of Stains" (1804), pozornie moralną opowieścią o znaczeniu wierności małżeńskiej, ale jak na ironię z zakończeniem o wiele bardziej przerażającym niż wszystko, co można znaleźć w jego powieściach gotyckich.
"The Worst of Stains" rozpoczyna się w mroźną zimową noc, kiedy to wiejski szewc Gabriel Fellers i jego żona Mary spędzają spokojny wieczór przy kominku, przerwany przez przybycie szalonego nieznajomego do drzwi ich chaty. Niespodziewanym gościem jest młoda matka, która oszalała z powodu choroby i wstydu, ponieważ została uwiedziona i opuszczona przez rozpustnego libertyna. W przypływie szaleństwa zabija się, pozostawiając swoje niemowlę, Williama Berringtona, na wychowanie rodzinie pastora.
Pomimo plamy związanej z pozamałżeńskim urodzeniem, Berrington wyrasta na wspaniałego młodego mężczyznę i zdobywa miłość pięknej Loriny. Jednak ich domowe szczęście nie będzie trwać wiecznie: Przyjaciel Berringtona, Russel, zasiewa ziarno zazdrości w umyśle Loriny, mówiąc jej, że jej mąż ma romans z pozbawioną zasad Lady Augustą Hartley. Powoli i podstępnie Lorina obserwuje oznaki rzekomego cudzołóstwa męża, podczas gdy nikczemny Russel planuje zdobyć żonę swojego przyjaciela dla siebie. Ale machinacje Russela mają nieoczekiwane konsekwencje i doprowadzą do makabrycznego i niezapomnianego punktu kulminacyjnego...
Będąca aktualizacją "Otella" Szekspira, opowieść Summersetta o miłości, zazdrości, zemście i morderstwie została po raz pierwszy opublikowana w 1804 roku w wydaniu tak rzadkim, że zachował się tylko jeden egzemplarz. To pierwsze w historii wznowienie powieści zawiera nowe wprowadzenie i notatki autorstwa Steve'a Ormana z Canterbury Christ Church University oraz reprodukcję strony tytułowej oryginalnego wydania.
O autorze.
Henry Summersett był autorem kilku ponurych powieści gotyckich, w tym "Mad Man of the Mountain" (1799), "Jaqueline of Olzeburg, or, Final Retribution" (1800) i "Martyn of Fenrose; or, The Wizard and the Sword" (1801). Niewiele wiadomo o jego życiu, poza tym, że był najwyraźniej samoukiem, który pasjonował się tragedią Szekspira i dziełami niemieckiego romantyzmu, z których oba mają znaczący wpływ na jego powieści.
O redaktorze.
Steve Orman jest wykładowcą na Wydziale Anglistyki i Językoznawstwa na Uniwersytecie Canterbury Christ Church.
