Najdłuższe pożegnanie

Opinie czytelników

Książka stanowi głęboko osobistą i emocjonalną relację z doświadczeń autora w opiece nad ukochaną osobą z demencją. Bada wyzwania stojące zarówno przed pacjentem, jak i opiekunem, podkreślając jednocześnie brak wsparcia w systemie opieki zdrowotnej. Narracja jest wciągająca, edukacyjna i ostatecznie oferuje przesłanie nadziei.

⬤ Emocjonalnie poruszający i zrozumiały dla tych, którzy doświadczyli opieki nad kimś z demencją.
⬤ Łączy osobistą opowieść z edukacyjnymi spostrzeżeniami na temat demencji i opieki.
⬤ Zawiera wzruszające cytaty i refleksje, które trafiają do czytelników.
⬤ Daje poczucie nadziei i możliwości miłości po stracie.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za trudny do odczytania ze względu na jego intensywność emocjonalną.
⬤ Przedstawia niepokojący brak wsparcia dla opiekunów, co może być przygnębiające.
⬤ Może nie spodobać się tym, którzy szukają lekkiej lub mniej intensywnej lektury.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Longest Farewell

Zawartość książki:

Rozdzierająca serce historia życia z demencją, ale z prawdziwie radosnym zakończeniem - dowód na to, że demencja nie zawsze jest zwycięzcą. Ta "demencja drania", jak Nula Suchet nazywa intruza, który pozbawił ją męża Jamesa w tak młodym wieku, wkradła się w ich życie podstępnie i niezapowiedzianie.

Ale niezwykłym zrządzeniem losu odkryła, że jej mąż przebywał w tym samym domu opieki, zaledwie drzwi dalej, co Bonnie, kobieta również powoli popadająca w demencję. Poznała męża Bonnie - nadawcę telewizyjnego i radiowego Johna Sucheta - i rozpoczęła się niezwykła relacja. Zwroty akcji, nieoczekiwane emocje, rozstania i pojednania - wszystko to wydarzyło się w okresie, w którym James i Bonnie coraz bardziej się od siebie oddalali.

Wyjątkowa historia przyjaźni i miłości, cierpienia, bólu i ostatecznej radości, Nula opisała swoją podróż w nadziei, że każdy, kogo życie jest dotknięte demencją, może wiedzieć, że tunel, w którym czują się zamknięci, nigdy nie musi być całkowicie zamknięty. Na jego końcu zawsze znajduje się promyk światła, a czasami to światło może być cudownie jasne.