Opinie czytelników
Podsumowanie:Most American: Notes from a Wounded Place autorstwa Rilli Askew to przejmujący zbiór esejów, który konfrontuje złożoną historię rasową Ameryki przez pryzmat osobistych doświadczeń autorki. Łączy liryczną opowieść z wezwaniem do uznania i odpowiedzialności za niesprawiedliwość społeczną, zwłaszcza w odniesieniu do rasizmu.
Zalety:⬤ Wciągający i liryczny tekst, który czyta się jak powieść
⬤ potężna i niezachwiana eksploracja historii rasowej Ameryki
⬤ służy jako kluczowy głos w zrozumieniu białej perspektywy rasizmu i promuje świadomość i odpowiedzialność.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za ciężki lub wymagający, szczególnie jeśli nie są zaznajomieni z tematami rasizmu i historycznej niesprawiedliwości.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Most American: Notes from a Wounded Place
Zawartość książki:
Finalistka PEN America Literary Award 2018.
W swojej pierwszej kolekcji non-fiction, wielokrotnie nagradzana powieściopisarka Rilla Askew rzuca niezachwiane oko na amerykańską historię, zarówno przeszłość, jak i teraźniejszość. Przemierzając granicę między wspomnieniami a komentarzem społecznym, Askew stawia siebie - a właściwie wszystkich Amerykanów - w roli świadka niewygodnych prawd o tym, kim jesteśmy.
Poprzez dziewięć powiązanych ze sobą esejów, Most American: Notes from a Wounded Place wywołuje żywe wrażenie na temat Stanów Zjednoczonych: policyjnej przemocy i kultury broni, czystek etnicznych i zaprzeczanej historii, urzekających krajobrazów i brutalnej pogody. Aby oddać te warunki w szczegółach miejsca, Askew zwraca uwagę na złożoną historię swojego rodzinnego stanu. Od Szlaku Łez, przez zamieszki rasowe w Tulsa, po zamach bombowy na budynek federalny Murrah, Oklahoma jawi się jako mikrokosmos naszej narodowej sagi. Jednak bez względu na nasze położenie, Askew argumentuje, musimy posiadać nasze sprzeczne jaźnie - naszą przemoc i uprzedzenia, a także naszą ciężką pracę i hojność - aby rany podziału w naszym społeczeństwie mogły się zagoić.
W tych pismach Askew śledzi osobistą podróż, która zaczyna się od jej wczesnych lat jako idealistycznej nastolatki pogrążonej w tym, co nazywa "domniemaniem białości". Później wyłania się jako pisarka na tyle pokorna, by postrzegać własną historię jako część większej narracji historycznej i kulturowej. Z wdziękiem i autorytetem mówi szczerze o porażkach dominującej kultury, w której dorastała, nawet jeśli wyraża poczucie miłości do jej mieszkańców.
W obliczu rosnącej przemocy z użyciem broni palnej i wzmożonej krajowej debaty na temat stosunków rasowych i nierówności społecznych, refleksje Askew nie mogą być bardziej aktualne. Z darem powieściopisarza do opowiadania historii, maluje fascynujący portret miejsca i jego mieszkańców: odpornych i bezwzględnych, przyzwoitych, ale oszukujących samych siebie, hojnych, ale pełnych uprzedzeń - zarówno najlepszych, jak i najgorszych tego, co to znaczy być Amerykaninem.
