Nagrywanie Rosji: Próba słuchania w XIX wieku

Oryginalny tytuł:

Recording Russia: Trying to Listen in the Nineteenth Century

Zawartość książki:

Recording Russiaanalizuje sceny słuchania "ludu" w różnych tekstach rosyjskich pisarzy i europejskich podróżników do Rosji.

Gabriella Safran podważa interpretacje tych dzieł, które esencjalizują Rosję jako wyjątkowe miejsce, w którym komunikacja między klasami jest konsekwentnie napięta, argumentując zamiast tego, że podobnie jak na Zachodzie, poczucie separacji lub więzi między intelektualistami a tymi, z którymi przeprowadzali wywiady lub obserwowali, dotyczy w równym stopniu technologii i wydajności, jak polityki i emocji. Dziewiętnastowieczni pisarze należeli do charakterystycznego pokolenia mediów wykorzystującego nowe technologie komunikacyjne - nie dzwony, ale mechanicznie produkowany papier, systemy katalogowania, telegrafię i stenografię.

Rosyjscy pisarze i europejscy obserwatorzy Rosji w tej epoce opisywali siebie i swoich bohaterów jako usilnie starających się słuchać i nagrywać pracującą i wyłaniającą się klasę średnią. Przedstawiali sceny słuchania jako konkursy, w których jeden słuchacz pokonuje drugiego; czasami rywalizacja toczy się między dwiema stronami tej samej osoby. Czasami opisywali Rosję jako idealny poligon doświadczalny do słuchania ze względu na ekstremalne zimno i ciszę.

Gdy pokolenie z połowy wieku było świadkiem zmian społecznych w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku, ich sceny słuchania ujawniły rosnący sceptycyzm co do idei, że ktokolwiek może dokładnie zidentyfikować lub nagrać niezafałszowany "głos ludu". Łącząc historię intelektualną z analizą literacką i czerpiąc z idei antropologii lingwistycznej oraz studiów nad dźwiękiem i mediami, Recording Russia przygląda się temu, jak pisarze, folkloryści i lingwiści, tacy jak Turgieniew, Dostojewski i Władimir Dahl, a także zagraniczni goście, myśleli o możliwościach i znaczeniach słuchania i powtarzania słów innych ludzi.