Sudden Deaths in St. Louis: Coroner Bias in the Gilded Age
Społeczna historia dochodzeń w sprawie śmierci w miastach Środkowego Zachodu.
Scena niezliczonych makabrycznych zgonów pod koniec XIX wieku w St. Louis była siedliskiem zabójstw, samobójstw, alkoholizmu, aborcji i wypadków przy pracy. Rola miejskich koronerów epoki pozłacanej nie została do tej pory w pełni zbadana, skontekstualizowana ani przeanalizowana. Sarah E. Lirley bada proces, w którym określano te wyniki, odkrywając, że orzeczenia koronerów nie były jednolite, ale raczej różniły się w zależności od tego, kto prowadził dochodzenie. Te fascynujące studia przypadków badają życie zmarłych, a także ich rodzin, społeczności, relacje prasowe z wydarzeń i samych koronerów.
Sudden Deaths in St. Louis to studium 120 dochodzeń koronerów przeprowadzonych w latach 1875-1885. Każdy rozdział analizuje typowe i nietypowe werdykty śmierci. W tamtym czasie niedokładne ustalenia i pobieżne dochodzenia podsycały krytykę biur koronerów za zatrudnianie słabo wyszkolonych laików. Koronerzy przedstawieni w tej książce mieli moc kształtowania publicznego postrzegania zmarłych i często polegali na wcześniejszej reputacji w celu ustalenia przyczyny śmierci. Na przykład kobiety, które pracowały jako prostytutki, były prawdopodobnie uznawane za samobójczynie, niezależnie od tego, czy tak było w rzeczywistości, a kobiety, które były szanowanymi członkami swoich społeczności, zwłaszcza matki, często otrzymywały orzeczenia o samobójstwie spowodowanym szaleństwem. Werdykty zależały również częściowo od dostępności świadków, w tym członków rodziny, w celu ustalenia, czy inna osoba może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za śmierć. Książka Lirleya przedstawia historie zwykłych mężczyzn i kobiet, których życie zostało tragicznie przerwane, a także niesprawiedliwość, jakiej doświadczyli nawet po śmierci.