Nagle nie chcieliśmy umierać - wspomnienia żołnierza piechoty morskiej z czasów I wojny światowej

Opinie czytelników

Książka stanowi mocny i realistyczny portret doświadczeń marines podczas I wojny światowej, szczególnie w okolicach bitew pod Belleau Wood i nie tylko. Odzwierciedla surowe realia wojny, koleżeństwo i psychologiczne żniwo walki, a wszystko to przekazane za pomocą unikalnego stylu pisania, który łączy krótkie refleksje i narrację trzecioosobową.

Dobrze napisana i wciągająca książka oferuje relację z pierwszej ręki z doświadczeń Marines, podkreślając emocjonalne i psychologiczne wyzwania stojące przed żołnierzami. Charakteryzuje się poetyckim stylem pisania, który oddaje istotę koleżeństwa i ponure realia wojny w okopach. Jest to niezbędna lektura dla każdego, kto chce zrozumieć rolę zwykłego piechura w I wojnie światowej i jest szczególnie ważna dla marines i entuzjastów historii.

Niektórzy czytelnicy uznali styl pisania za niekonwencjonalny, ponieważ składa się on z krótkich esejów, które początkowo mogą być zniechęcające. W kilku recenzjach wspomniano, że książka może być niejasna lub pozbawiona szczegółowych opisów bitew. Pojawiły się również skargi dotyczące jakości niektórych egzemplarzy, a jeden z czytelników otrzymał podkreśloną, wcześniej używaną wersję, którą uznał za nieczytelną.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Suddenly We Didn't Want to Die - Memoirs of a World War I Marine

Zawartość książki:

Zgodnie z tradycją „Ciszy na froncie zachodnim”, wspomnienia Eltona E. Mackina są nawiedzającym portretem wojny widzianej oczami wysoko odznaczonego żołnierza piechoty morskiej, który walczył w każdej bitwie Brygady Piechoty Morskiej od Belleau Wood do przekroczenia Mozy w przeddzień zawieszenia broni.

Pochwały dla „Nagle nie chcieliśmy umierać

„Ten pięknie napisany i naprawdę trzymający w napięciu pamiętnik wojenny jest znaczącym dodatkiem do literatury batalistycznej. Mały klasyk... W sumie niezwykła praca (porównywalna) do Crane'a, Remarque'a i Mailera. Zasługuje na jak najszerszą publiczność. „-The Cleveland Plain Dealer

„Ten natychmiastowy, wymowny raport zasługuje na porównanie z klasycznym „Through the wheat” Thomasa Boyda z 1923 roku. „-Publishers Weekly

„Prawdziwa ciekawostka: wysoce zmanierowany pamiętnik z I wojny światowej, opublikowany prawie 80 lat po napisaniu i 20 lat po śmierci autora. Jasne migawki obfitują ... czasami liryzm młodego człowieka przejmuje (ale) horror wojny nigdy nie odchodzi. Pamiętnik ma wady, których się spodziewamy, i obietnicę, o którą się modlimy. Doskonały dodatek do literatury I wojny światowej. „-Kirkus Reviews

„Szczery, elokwentny i mocny pamiętnik, który z pewnością stanie się trwałym świadectwem dramatu i tragedii I wojny światowej. Przeplatany niemałą dozą poezji, ten wspaniały pamiętnik z pewnością stanie się klasykiem. „-Great Battles

„Prosta, ale mocna opowieść... (w) żywej prozie pełnej szczegółów, które ożywiają okropności I wojny światowej, opowiada wyjątkową nową wersję starej historii bitwy, która przekształca chłopca w weterana. „-American Library Association Booklist

„Do grona Ericha Marii Remarque'a, E.E. Cummingsa, Johna Dos Passosa i Siegfrieda Sassoona musimy teraz dodać Eltona Mackina... który w zwięzłym stylu przypominającym Hemingwaya (udaje mu się) sprawić, że ktoś niezaznajomiony z wojną naprawdę teraz przeraża okopy i wielkość wielu ludzi, którzy w nich walczyli. „-Marine Corps Gazette